Ierske See
De Ierske See (Ingelsk: Irish Sea, Iersk: Muir Éireann) is in see tusken Ierlân en Grut-Brittanje. De see is ferbûn mei de Atlantyske Oseaan troch it Sint-Georgekanaal tusken Ierlân en Wales yn it suden en fia it Noarderkanaal tusken Noard-Ierlân en Skotlân yn it noarden. It eilân Man leit middenyn de Ierske See.
| Ierske See | ||
| ||
| geografy | ||
| type wetter | rânesee | |
| lokaasje | tusken de eilannen Ierlân en Grut-Brittanje | |
| lân | .svg){kind=small} Feriene Keninkryk Ierlân Man
| |
| koördinaten | 53°28′ N, 5°8′ W | |
| ûnderdiel fan | Atlantyske Oseaan | |
| sifers | ||
| maks. lingte | 285 km | |
| maks. breedte | 200 km | |
| oerflak | 46.007 km² | |
| djiptegemiddelde | 178 m | |
| djipste punt | 315 m | |
| wetterfolume | 2.800 km³ | |
| ||
| De Ierske See mei syn djipten en havens. | ||
De see is fan ekonomysk belang foar regionale hannel, skipfeart en transport, fiskjen en enerzjyopwekking in de foarm fan wynmûnes en kearnsintrales.
Fearboatferbiningen tusken Grut-Brittanje en Ierlân oer de Ierske See binne:
- Swansea - Cork
- Fishguard en Pembroke - Rosslare
- Holyhead - Dún Laoghaire
- Stranraer - Belfast en Larne
- Cairnryan - Larne.
Der is ek in ferbining tusken Liverpool en Belfast fia Man. Elts jier wurde sa'n 12 miljoen passazjiers oerset.
De Ierske See hat tige fersmoarge west troch radioaktive stoffen út de kearnsintrale by Windscale (it Sellafield fan no) dêr't de earste Britske kearnwapens makke waarden. Yn de earste tweintich jier is sa'n 250 kg plutonium yn de Ierske See telâne kaam.
De Ierske See, alteast it middenpart, hat yn de lêste iistiid faaks in swietwettermar west. Doe't it iis him sa'n 10.000 jier lyn tebekluts, waard it mar op 'en nij ferbûn mei de see.
 |
Ofbylden dy't by dit ûnderwerp hearre, binne te finen yn de kategory Irish Sea fan Wikimedia Commons. |
