Spegelbyld

It spegelbyld of refleksje (fan it Latynske reflexio, mei deselde betsjutting) is it byld dat men sjocht yn in spegel of in oar reflektyf oerflak lykas in wetteroerflak.

In tekst yn spegelbyld is min te lêzen. Hjir stiet: 'Spiegelschrift' yn spegelbyld.

Yn abstrakte foarm, yn de mjitkunde, is it spegelbyld fan in objekt it byld fan dat objekt ûnder de mjitkundige operaasje fan refleksje yn in flak. Yn in flak komt it spegelbyld fan in twadiminsjonaal objekt, lykas in tekst of in ôfbyld op papier, oerien mei it resultaat fan'e mjitkundige wurking fan refleksje yn in line.

As in mjitkundich spegelbyld fan in begrinzge foarwerp identyk is oan it orizjineel útsein ferpleatsing en rotaasje, wurdt sein dat it spegelsymmetrysk is. As it foarwerp ûnbegrinze is, kin it ek in glidende refleksje of in rotearjende refleksje wêze.

Wjerspegeling fan ljocht

In popke stiet foar in fertikaal steande platte spegel en sjocht nei syn wjerspegeling. In ljochtstriel PO út in punt P op syn foet wurdt wjerspegele troch de spegel en treft it each O. Fanút O besjoen, liket P op posysje P efter de spegel te stean.

Twa heakske spegels

As twa fertikaal steande spegels ûnder in in hoeke fan 90° setten wurde, makket elk fan de twa spegels in spegelbyld fan it spegelbyld fan de oar. Dêrtroch wurde lofts en rjochts net ferwiksele en sjocht men jinsels lykas in oar dat sjocht.

Skreaune tekst

In spegeljende tekst is lestich te lêzen, omdat net allinnich de sin (en lêsrjochting) mar ek de letterfoarmen omdraaid binne.

Tapassings

Om in ets of kopergravure te meitsjen, wurdt de foarstelling as spegelbyld op de ets of koperplaat setten. Bygelyks, in persoan hâldt in pinne mei de lofterhân fêst. Yn de lettere print is alles wer omkeard: de persoan is no rjochtshannich wurden.

Posters foar in ljochtbak wurde soms (ek) op 'e efterside yn spegelbyld (kontradruk) printe.

Auto's hawwe soms spegeljende tekst op 'e foarkant, sadat de foarlizzer it lêze kin yn' e efterspegel.