Alfred Cheney Johnston: ferskil tusken ferzjes

Johnston waard berne yn in bankiersfamylje en studearre portretskilderkeunst oan de [[National Academy of Design]] yn New York. Nei syn ôfstudearjen yn 1908 besocht er as portretskilder syn brea te fertsjinjen, mar dat slagge net bot. Yn 1909 boaske er oan Doris Gernon dy't er op de Akademy al kunde oan hie. Rillegau lei er him ta op de fotografy, dêr't yn syn studintetiid al kennis mei makke hie. Ynearsten wie er oriïntearre op keunstsinnige fotografy oant [[Florenze Ziegfeld]] him yn 1917 oannaam as offisjele fotograaf fan de [[Ziegfeld Follies (revue)| Ziegfeld Follies]]-revue. Dêr begûn syn karriêre as glamourfotograaf. By it portrettearjen fan de revuedûnseressen, de Ziegfeld-girls, toande er him betûft yn it suggerearjen fan neakenens, fral troch it brûken fan drapaazje-techniken. Letter kamen ek in soad folsleine neakens oan it ljocht dy't yndertiid net publisearre wurde koene.

 

 

Nei de dea fan Flo Ziegfeld yn 1932 hold Johnston noch twa fotostudio's yn it wurk, mar dy wiene net sa súksesfol. Yn 1937 ferskynde syn portretboek ''Enchanting Beauty'' (New York, NY: Swan Publications Inc., 1937). Dêrnei luts er him yn 1940 werom op syn bûtenpleats yn Konnektikut en rjochte er him benammen op [[neakenfotografy]]. Yn 1960 skonk er 250 fan syn printen oan de ‘Library of Congress’ yn [[Washington DC]]. Hy stoar yn 1971 oan de gefolgen fan in auto-ûngemak, syn frou wie doe al trije jier wei.