Ridder: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
No edit summary |
L st |
||
Rigel 4:
Yn it iere [[Romeinske Ryk]] foarme de ''[[equites]]'' (iental ''eques''), letterliker "ruters", al in sosjaal befoarrjochte stand, in soart [[middenklasse]] tusken de [[Patrysjer|patrysjers]] en [[plebejer]]s yn. De equites droegen û.a. [[maliënkolder]]s. Om by dizze stand te hearren moasten sy al oer in wis fermogen beskikke. Yn it Romeinske leger foarme ''equites'' de [[kavalery]]. Lykwols wie harren funksje op it slachfjild meastentiids beheind ta it útfiere fan ferkenningstochten, omdat de Romeinen noch net oer de [[Stiichbûgel]] beskikten. Sûnt de ein 3e iuw f.Kr. waard de Romeinske kavalery benammen levere troch alliearde folkeren, en waard ''eques'' in symboalyske titel foar de Romeinske elite.
Yn Jeropa is nei de Romeinske tiid, yn de [[Iere Midsiuwen]] stadichoan de modernere ridder ûntstien. Hy beskikte oer swiere wapens en wie tanksij de stiichbûgels in tige effektive strider dy't oer in eigen hynder beskikte. Yn earsten waard in grut diel fan de ridders rekrutearre út de klasse fan de minsterjalen, tsjinstlju fan rike eallju. Dat wienen faak ienfâldige boeresoannen dy't troch de lânhear
Yn de tiid fan de [[Karolingen]] krige de "[[ridderstân]]", dêr't it lidmaatskip fan foar in part erflik bepale wie, hieltyd mear stal. Wat harren wize fan libben oangie, ferskilden de ridders ynearsten net folle fan de lytse grutgrûnbesitters. Letter waard de ridderstân in sletten kaste, dêr't de posysje fan ridder waard erflik yn waard. Der ûntstie in systeem mei learlingen, skyldknapen neamd, dy't ridder wurde koenen, nei earst in oplieding te hawwen folge by harren [[patroan]]. Yn de lette midsiuwen lutsen de keningen dizze foech nei harren ta.
| |||