Klam (taalkunde): ferskil tusken ferzjes

'''Klam''' (ek wol 'klamtoan' neamd, hoewol't dat eins in [[hollanisme|hollanistyske]] [[ynterferinsje (taalkunde)|ynterferinsje]] is) is de relative promininsje dy't in stikje sprutsen [[taal]] yn 'e [[útspraak]] kriget. In [[wurdlid]] mei klam wurdt ornaris mei wat mear krêft útsprutsen as de oare wurdlidden yn in [[wurd]]. Sa'n krêftiger útspraak wurdt produsearre troch in tanommen mjitte fan 'e útstjit fan [[lucht]] út 'e [[mûle]] en in gruttere spanning yn 'e [[spier]]en dy't foar de útspraak brûkt wurde. [[Fonetyk|Fonetysk]] wurdt in beklamme wurdlid karakterisearre troch in gruttere yntinsiteit as dat de omlizzende ûnbeklamme wurdlidden hawwe, mar in hegere [[toan (lûd)|toan]] en (justjes) langer oanholden útspraak binne faak ek skaaimerken fan klam.