Slach by de Egadyske Eilannen: ferskil tusken ferzjes

Yn de jierren foar de slach wie it reedlik rêstich. De [[Romeinen]] wiene net hastich harren float op te helpen dy't skansearre rekke yn de [[Slach by Drepana]] en de dêrop folgjende stoarm. Kartago makke lykwols gjin gebrûk fan dy foardiel, om't de kriich almeast hjir en dêr op it lân yn [[Sisylje]] útfochten waard. Dêrby makke generaal [[Hamilkar Barka]] grutte winsten, sa't Kartago grutte kontrôle oer it eilân krige. Dat wie faaks ien fan de redens dat Rome besleat en help de float fannijs op, om de hearskippij op de see werom te bemachtigjen.

Nei 2o20 jier fan kriich wie de steatskas sa goed as leech. Rike lju, yn groepen of persoanlik, foar harren heitelânsleafde besleaten finansjeel mei te helpen, fansels mei de garânsje op dat se werombetelle waarden yn it gefal meifan in Romeinske oerwinning op Kartago. Dat late ta it in float fan mear as 200 ''quinquiremes'' dy't boud en bemanne waarden sûnder oerheidsútjeften.

De nije float wie ree yn 241 f.Kr. Konsul [[Gaius Lutatius Katulus]] krige de lieding mei help fan praetor [[Kwintus Falearius Falto]]. De skippen wiene folle sterker en ek waarsbestindich boud.

Ek yn Kartago, dêr't men heard hat fan de warberens fan de Romeinen, mar dêr't ek in tekoart oan finansjele middels hiewie troch de20 jier kriich, waard oan in nije float boud fan 250 skippen, dy't alhiel oerbelesteoerbelêste waarden. Kartago hie gjin ferfierskippen mear en dêrfoar waarden ek kriichsskippen brûkt, dy't folle waarden mei in ûnbedreaune bemanning ûnder lieding fan generaal [[Hanno de Grutte]] dy't de [[Slach by Agrigentum]] en de [[Slach by Kaap Eknomus]] ferlern hie.