Maritime skiednis fan Nederlân sûnt de meganisaasje: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
→Rêdingswêzen: bs |
|||
Rigel 32:
Yn [[1813]] wie de Frânske perioade ôfrûn en [[1814]] ûntstie it [[Keninkryk fan de Nederlannen]] mei kening [[Willem I fan de Nederlannen|Willem I]] op de troan. Pas op [[7 desimber]] [[1813]], doe’t [[Joan Cornelis fan der Hoop]] beneamd waard ta [[kommissaris-generaal]], letter minister, fan Marine wie wer sprake fan in selsstannige floatorganisaasje; earst de Keninklike Nederlânske Seemacht, fan [[1905]] ôf offisjeel de [[Keninklike Marine]].
Nei it ferdwinen fan it [[linyskip]] yn it midden fan de 19e iuw wikselen in protte skipstypen inoar ôf. Troch de útfining fan de [[skipsskroef]] ein jierren ’30 naam de tapassing fan stoomoandriuwing in hege flecht. Fan [[1875]] ôf boude men stoomskippen wêrmei de ein fan de
As gefolch fan inkele Amerikaanske en [[Keizerryk Eastenryk|Eastenrykske]] súksessen waard it [[raamstjûne|ramen]] wer populêr. Sadwaande waard foar de [[Keninklike Marine]] yn [[1868]] de ''[[Zr. Ms. Skorpioen]]'' yn tsjinst steld. Yn datselde jier waarden trije susterskippen troch de marine yn gebrûk nommen: de ''Stier'', de ''Buffel'' en de ''Guinea'', saneamde raamtoerskippen. Dat wie in wichtige modernisearring fan de Nederlânske float. Se wienen bedoeld as ferfanging fan de houten skippen mei stoom- en seilkrêft en glêdloopfoarlaadkanons fan de Nederlânske marine. Om de iuwikseling hinne waarden torpedo’s en minen in bjuster oanfals- en ferdigeningswapen.
|