Willem Cornelis de Groot: ferskil tusken ferzjes

W.C. de Groot waard op [[6 oktober]] [[1853]] berne yn [[Hollum]] op [[It Amelân]]. Yn [[1866]] ferliet hy it âldershûs om it timmermansfak te learen yn [[Saandam]]. Nei in ferbliuw fan fiif jier yn Saandam fêstigetfêstige hyer him yn 1871 as timmerman yn Ljouwert. As iennige soan fan de famylje hoecht De Groot net yn militêre tsjinst, wêrtroch't er de mooglikheid hathie om fierder te learen. Hy komtkaam doe yn tsjinst by boukundige Jacob Izaaks Douma. NeidatNei't er by Douma praktykûnderfining opdien hathie, meimocht er him yn 1877 boukundige neame. Yn datselde jier boasketboaske De Groot mei de Nederlânsk-Herfoarme kleanmakkersdochter Hindrikje (Rika) van der Kam.

Yn 1881 makketmakke W.C. de Groot yn opdracht fan it [[Sint Anthony Gasthûs (Ljouwert)|Sint Anthony Gasthûs]] syn ierst bekende wurk, nammentlik de 'eastlike' [[stjelp]] oan [[Lytse Geast (Tytsjerk)|Lytse Geast]] 23. Dêrnei folgjefolgen grutte en lytse projekten inoar hurd op, lykas it Diakonessehûs (1904), it [[Gabbema-gasthûsGabbemagasthûs]] (1906), de Juliana-fleugelwjuk fan it Sint Anthony Gasthûs (1910) en folkswenningboukompleksenfolkswenteboukompleksen as de Ald-Yndyske buert (1908), de Saskiabuert (1909) en de Hollanderwyk (1914). De Groot hat jierrenlang húsarsjitekt west by it Sint Anthony Gasthûs yn Ljouwert (1887-1930) en it [[Poptaslot|Popta Gasthûs]] yn [[Marsum]] (1893-1910). Fierders hathie er ferskate njonkenfunksjes dy't te krijen hawwehiene mei syn berop as arsjitekt. Sa iswaard De Groot fan 1894-1919 sekretaris en foarsitter fan de "Friesche Boukring" en bestjoerslid en/of boukundich adviseur fan de Kristlike HBS, it [[Ritske Boelema Gasthûs]], it [[Diakonessehûs (Ljouwert)|Diakonessehûs]] en Wenningferiening Ljouwert. Hy is ek mar leafst 50 jier lang ûnderhâldsarsjitekt fan de Nederlânsk-Herfoarme gemeente.

W.C. de Groot ferstjertferstoar op [[19 july]] [[1939]], 85-jier âld. Hy wurdtwaard ûnder grutte belangstelling begroeven op it [[Noarderbegraafplak (Ljouwert)|Noarderbegraafplak]] yn Ljouwert.

==StylkenmerkenStylskaaimerken==

Yn it earstoan wurke W.C. de Groot yn de styl fan it [[Eklektisisme (arsjitektuer)|eklektisisme]], in mingfoarm fan ferskate stilen lykas de [[renêssânse]] en it [[klassisisme]]. Fan 1881 ôf kiestkeas De Groot foar de [[Neostilen|neorenêssânse]], dy't weromgrypt nei de boukeunst fan de [[Gouden Iuw]].

Mei de iuwwikseling iswie der in stylkrieming yn it wurk fan De Groot. Hy litliet de [[Neostilen|neostyl]] efter him om fierder te gean yn de fernijingsstyl, in styl dy't tsjin de [[art nouveau]] of [[Jugendstil]] oanhinget. De fernijing yn it wurk fan De Groot is benammen sichtber yn de frisse materiaalkar en de tapassing dêrfan. Kleurige [[bakstien|persstien]] of [[bakstien|ferblendstien]] en aksinten fan kleurich glazuere stien binne karakteristyk yn syn oeuvre.

W.C. de Groot hat mei syn arsjitektuer – direkt en yndirekt – yn grutte mjitte it oansjen fan stêden, doarpen en it plattelân yn [[Fryslân]] om [[1900]] hinne bepaald. Foar Ljouwert is De Groot bekend as de arsjitekt fan karakteristike gebouwen lykas it Diakonessehûs (1904), de Juliana-fleugelwjuk fan it Sint Anthony Gasthûs (1910) en it Gabbema GasthûsGabbemagasthûs (1906). DizzeDy gebouwen foarmje hichtepunten yn de fernijingsstyl yn Fryslân.

DêrneistDêrnjonken hathie W.C. de Groot in grut tal pleatsen boud of ferboud yn opdracht fan partikulieren en de gasthuzen dêr't hy húsarsjitekt foar wie. Troch de stylistyske en typologyske fernijings dy't De Groot dêrby trochfierde hat er foaroprinnend west yn de ûntjouwing fan nije pleatstypologyen yn Fryslân.