Klaudianus skreau meast gedichten yn it [[Gryksk]], mar hiebehearske ek in perfekte behearsking fanlikegoed it [[Latyn]], typysk foar it kosmopolityske tiidrek yn dy tiid. As sadanich waard hy ''poeta laureatus'' (''hofdichter'') oan it hof fan keizer Honoarius.
* Dêr ferhearlike hy yn Latynske epyske fersen de dieden fan syn patroanen Honoarius en Stilicho. Yn [[Polemyk|polemyske]] gedichten rjochte hy him ek tsjin har persoanlike tsjinstanners.
Rigel 12:
== Wurdearring ==
Klaudianus wordtkin beskoge wurde as de lêste wiere klassike dichter, waans oeuvre ek in wichtige boarne isbetjut foar de histoariografy fan'e 4e en 5e ieuiuw. It byld dat hy sketst fan syn beskermhear Stilicho wurdt ferfoarme troch oerdreaune sympaty, wat net betsjuttet dat hy willekeurige histoaryske feiten ferfoarmet. Syn langere gedichten toane in grutteprotte entûsjasme en wurdearring foar it Romeinske ryk. Hoewol hy yn 'e fersen net ûntkomt oan 'e ynfloed fan 'e retoryk, stiicht syn wurk út boppe it typyske ferskerijferske meitsjen foarut de lettere keizerlike perioade. Klaudianus wie in figuer dy't stie op it sneed fan twa wrâlden, in Gryksk-Romeinske dichter, dy't yn perfekt klassike fersen in stof behannelt dy't de hoflike poëzy fan' e Midsiuwen oankundiget.
