Deborah Kerr: ferskil tusken ferzjes

| nasjonaliteit = [[File:Flag of the United Kingdom.svg|border|20px]] [[Grut-BrittanjeFeriene Keninkryk|Britsk]]

| etnisiteit = [[File:Flag of Scotland.svg|border|20px]] [[Skotten|Skotsk]]

| prizen = [[Golden Globe]] 1956 <br>eare-[[BAFTA Award|BAFTA]] 1991<br>eare-[[eare-Oscar]] 1994

| webside = ''n[http://www.fimdb.t.'com/name/nm0000039/ Deborah Kerr] yn 'e [[IMDb]]

'''Deborah Kerr''' ([[útspr.]]: [kɑː(ɹ)], likernôch: "kaa(r)"; folút: '''Deborah Jane Kerr-Trimmer'''; [[Glasgow]], [[30 septimber]] [[1921]] – [[Botesdale]] ([[Ingelân]]), [[16 oktober]] [[2007]]) wie in [[Grut-BrittanjeFeriene Keninkryk|Britsk]] [[aktrise]] fan [[Skotten|Skotsk]] [[komôf]], dy't yn 'e fjirtiger,[[1940-er fyftigerjierren|1940-er]] en sechstiger[[1950-er jierren]] in ynternasjonale [[karriêre]] opboude mei [[film]]s as ''FromThe HereLife toand EternityDeath of Colonel Blimp'', ''King Solomon's Mines'', ''Quo Vadis?'', ''The Prisoner of Zenda'', ''Young Bess'', ''KingFrom SolomonHere to Eternity's', Mines''Heaven Knows, enMr. Allison''The Lifeen and''An DeathAffair ofto Colonel BlimpRemember''. Yn [[1956]] waard har in ''[[Golden Globe]]'' takend foar har rol yn ''The King and &nbsp;I'', en hoewol't se nea in ''[[Oscar]]'' wûn, waard se seis kear nominearre foar in sa''Oscar''n [[priis (ûnderskieding)|priis]] yn 'e [[kategory]] bêste aktrise nominearre, mear as hokker oare aktrise ek. Uteinlik ûntfong se yn [[1994]] in [[eare-''Oscar'']] foar har hiele [[oeuvre]].

Kerr waard yn [[1921]] [[berne]] yn in [[sikehûs]] yn 'e [[Skotlân|Skotske]] [[stêd]] [[Glasgow]], as de [[dochter]] fan [[kaptein (rang)|kaptein]] Arthur Charles Kerr-Trimmer en dy syn [[oarehelte|frou]] Kathleen Rose Smale. Har [[heit]] wie in [[feteraan]] út 'e [[Earste Wrâldoarloch]], dy't yn 'e [[Slach oan de'e Somme]] in [[skonk]] ferlern hie, en letter [[yngenieur]] waard. Se hie in jongere [[broer]] dy't Edmund ("Teddy") hiet en [[sjoernalist]] waard. Hy kaam yn [[2004]] om by in gefal fan [[ferkearsagresje]]. Kerr brocht de earste trije jier fan har [[libben]] troch yn [[Helenburgh]], ûnder de reek fan Glasgow, dêr't har [[âldelju]] by har [[pake en beppe]] ynwennen.

Kerr stie foar it earst [[op 'e planken]] yn [[1937]], yn [[Weston-super-Mare]], as [[mymspylster]] yn it stik ''Harlequin and Columbine''. Nei't se ferskate lytse roltsjes[[rol]]tsjes hân hie yn [[Shakespeare]]-produksjes yn it iepenloftteäter[[iepenloft]]teäter yn it [[Londen]]ske [[Regent's Park]], joech se har yn [[1940]] by it [[toanielselskip]] fan it Oxford Playhouse. Yn [[1943]] makke se mei 21 jier har debút yn it Londenske [[West End (Londen)|West End]], en hie dêr grut súkses. Neitiid gie se mei har selskip op [[toernee]] troch [[Ingelân]] en [[Skotlân]], en tsjin 'e ein fan 'e [[Twadde Wrâldoarloch]] spile se ek foar [[Alliëarden|Alliëarde troepen]] yn [[Nederlân]], [[Belgje]] en [[Frankryk]]. Yn [[1953]] stie se foar it earst op [[Broadway]], mei de [[haadrol]] yn it [[toanielstik|stik]] ''Tea and Sympathy'', dêr't se mei nominearre waard foar in ''[[Tony Award]]''. Letter yn har [[karriêre]] kearde se yn [[1972]] werom nei it West End, en yn [[1973]] op Broadway. Hoewol't se nea har [[plankekoarts]] ferlear, bleau toaniel altyd har earste leafde.

[[File:Deborah_Kerr_in_Young_Bess_trailer.jpg|right|thumb|250px|Deborah Kerr as in jonge keninginne [[Elizabeth I fan Ingelân]] yn ''Young Bess'', út [[1953]].]]

Har earste [[film]]rol hie Kerr yn 'e Britske [[film]] ''Contraband'', út [[1940]], mar by de [[filmmontaazje|montaazje]] waardenwaard har sênes[[sêne]] út 'e úteinlike ferzje snienknipt. Har optredenoptredens yn har twa folgjende Britske films, ''Major Barbara'' en ''Love on the Dole'' (beide út [[1941]]) waardwaarden lykwols goed ûntfongen. Dêrnei spile se yn ''Hatter's Castle'' en, as [[Noarwegen|Noarske]] [[ferset yn de Twadde Wrâldoarloch|fersetsstriidster]], yn ''The Day Will Dawn'' (beide út [[1942]]). Fral dy lêste film wie in grut súkses, en Kerr waard troch it Britske [[bioskoop]]publyk keazen ta populêrste[[populêr]]ste nasjonale filmstjer. Yn [[1943]] spile se trije ferskillende [[froulju]] yn 'e [[biografyske film]] ''The Life and Death of Colonel Blimp''. Hoewol't it [[Britske Leger]] wegere en wurkje oan dy produksje mei, en ek al miende [[Winston Churchill]] dat de film it oarlochsmoreel fan it Britske folk oantaaste soe, dochs waard ''Colonel Blimp'' in trochslaand súkses.

Tsjin dy tiid begûn Kerr derop te stean dat har namme útsprutsen wurde moast as [ka:kɑː(ɹ)] (ynstee fan 'e gongberder [[útspraak]] [kœ:kœː(ɹ)] (lykas ''cur'', dat "strjithûn" of "rotsak" betsjut). De [[Feriene Steaten|Amerikaanske]] [[filmstudio]] [[MGMMetro-Goldwyn-Mayer]] (MGM) begûn har dêrom letter oan te priizgjen mei de [[slogan]] ''''Kerr rhymes with Star!"'' ("Kerr rymt op Stjer!"). Kerr kaam ûnder de oandacht fan MGM troch har rol as in beswierde [[non]] yn ''Black Narcissus'', út [[1947]], dy't ek yn Amearika'e Feriene Steaten súksesfol wie. Fanwegen har Britske[[Britsk-Ingelske]] [[aksint (útspraak)|aksint]] en har nei Amerikaanske mjitstêven deftige [[hâlden en dragen]] waard se yn [[Hollywood]] yn 'e iene nei de oare rol [[cast]] as in ferfine en reservearre Ingelske [[dame (persoan)|dame]], lykas yn ''Edward, My Son'' ([[1949]]), dêr't se har earste ''[[Oscar]]''-nominaasje mei yn 'e wacht sleepte. Sels hie se net in soad aardichheid oan sokke rollen, en dêrom griep se eltse kâns ta oarsoartige optredens oan. Sadwaande wie se te sjen yn û.m. ''King Solomon's Mines'' ([[1950]]), in [[aventoerefilm]] dy't op lokaasje yn [[Afrika]] opnommen waard; yn it [[religy|religieuze]] [[epos]] ''Quo Vadis?'' ([[1951]]); en yn 'e ''[[remake]]'' fan ''The Prisoner of Zenda'' ([[1952]]). Yn [[1952]] spile Kerr ek yn twa [[harkspul]]len op 'e [[radio]].

Yn [[1953]] hiefertolke Kerr de titelrolrol fan [[Catherine Parr]] yn 'eit film[[kostúmdrama]] ''Young Bess'', oer de jonge jierren fan 'e [[Keninkryk Ingelân|Ingelske]] [[keninginne]] [[Elizabeth I fan Ingelân|Elizabeth I]] (spile troch [[Jean Simmons]]). Datselde jiers fertolkespile se ek de rol fan 'e sensuële[[sensueel|sensuele]] Karen Holmes, in [[ferbittering|ferbittere]] frou fan in [[militêr]], as [[tsjinspylster]] fan [[Burt Lancaster]] yn 'e film ''From Here to Eternity'', wêrfoar't se har twadde ''Oscar ''-nominaasje krige. Dêrnei hie seKerr de rollen foar it útkiezen, en spile se in ûnderdrukte troude frou yn ''The End of the Affair'' ([[1955]]), in [[non]] yn ''Heaven Knows, Mr. Allison'' ([[1957]];, as tsjinspylster fan har goede [[freonskip|freon]] [[Robert Mitchum]]), in memmepopke yn ''Separate Tables'' ([[1956]]), in [[Austraalje (lân)|Australyske]] [[skiephoederboer|skieppeboerinne]]sfrou yn ''The Sundowners'', en in [[gûvernante]] yn sawol de ''The Chalk GardenInnocents'' ([[1961]]) as ''The InnocentsChalk Garden'' ([[19611964]]).

Guon fan Kerr har bekendste rollen hie seKerr as de gûvernante [[Anna Leonowens]] yn 'e tsjinst fan 'e [[kening]] fan [[TailânSiam]] yn 'e ferfilming fan 'e [[musical]] ''The King and &nbsp;I'' ([[1956]]), en as tsjinspylster fan [[Cary Grant]] yn ''An Affair to Remember'' ([[1957]]). Hja waard op 'e nij nominearre foar in ''Oscar'' foar bêste aktrise foar har rollen yn ''The King and &nbsp;I'', ''Heaven Knows, Mr. Allison'', ''Separate Tables'' en ''The Sundowners''. Foar har optreden yn ''The King and &nbsp;I'' wûn se wolde in ''[[Golden Globe]]'' yn 'e kategory bêste aktrise yn in [[filmmusical]] of -[[komeedzjefilm|komeedzje]].

Yn [[1967]] spilehie Kerr in rol yn 'e [[James Bond (filmsearje)|''James Bond''-parody]]-film ''[[Casino Royale (film út 1967)|Casino Royale]]'', wêrbyin produksje fan [[Columbia Pictures]] dy't senet ta de ''James Bond''-[[kanon (kultuer)|kanon]] fan [[Eon Productions]] heart. Kerr hie dêrby de twifelige ear wûn om, mei 46 jier, de âldste ''[[Bond-girl'']] ea te wêzen. Yn [[1969]] stimde se der ûnder druk fan 'e hieltyd jongere konkurrinsje yn ta om in [[neakensêne]] te dwaan yn 'e film ''The Gypsy Moths''; dat wie de iennichste neakensêne fan har hiele [[wurkpaad]]. Mei't se almar minder ynteressante rollen oanbean krige, en der hieltyd mear fraach nei [[neakenens]] yn films wie, besleat Kerr oan 'e ein fan 'e [[1960-er jierren|jierren sechstich]] om op te hâlden mei filmwurk, en har ynstee ta te lizzen op [[tillefyzje]] en [[toaniel]]. Hoewol't se nea in ''Oscar'' wûn, hat se mei seis nominaasjes yn 'e kategory bêste aktrise noch altyd in rekôr op dat mêd. Yn [[1994]] waard har foar har hiele [[oeuvre]] in [[eare-''Oscar'']] takend, nei't se yn [[1991]] ek al in eare-[[BAFTA Award|BAFTA]] ûntfongen hie.

Yn 'e earste helte fan 'e [[1980-er jierren|jierren tachtich]] wûn Kerr nije [[populariteit]] mei har [[tillefyzje]]wurk, û.m. mei har rol as [[ferpleechster]] yn 'e [[tillefyzjefilm]] ''Witness for the Prosecution'' ([[1982]]). Letter wurke se mei har âlde freon [[Robert Mitchum]] gear oan ''Reunion at Fairborough''. Fierders spile se yn [[1985]] de [[tycoon]] Emma Harte yn 'e [[minysearje]] ''A Woman of Substance''. Foar dat lêste optreden waard se nominearre foar de ''[[Emmy Award]]'' yn 'e kategory treflike byrol fan in aktrise yn in beheinde searje. Yn [[1986]], doe't se 65 jier wie, hold Kerr op mei [[aktearjen]].

Kerr hie yn [[1943]] nei't it skynt in [[relaasje (ynterpersoanlike bân)|relaasje]] mei [[Michael Powell]], ien fan 'e makkers[[filmprodusint|produsinten]] fan 'e film ''The Life and Death of Colonel Blimp''. De boarne foar dat ferhaal is Powell syn [[autobiografy]]; Kerr sels hat dêr nea wat ta- of ôfdien. Dizze relaasje soe op 'e klippen rûn wêze doe't Kerr nei [[Hollywood]] gie.

Yn elts gefal troude[[troud]]e Kerr twaris, de earste kear op [[29 &nbsp;novimber]] [[1945]] mei [[Tony Bartley|Anthony Bartley]], in Britske [[held|oarlochsheld]] en [[ofsier]] by de Britske [[loftmacht]] [[Royal Air Force|RAF]]. Mei him krige Kerr twa dochters[[dochter]]s: Melanie Jane ([[1947]]) en Francesca Ann ([[1951]]), dy't letter trouwe soe mei de akteur [[John Shrapnel]]. Kerr har earste houlik wie problematysk, mei't Bartley [[oergeunstigens|oergeunstich]] wie op har ferneamdheid en finansjele súkses. Harren houlik einige yn [[1959]] dan ek yn in [[skieding (houlik)|skieding]]. Op [[23 july]] [[1960]] wertroude Kerr mei de [[skriuwer]] [[Peter Viertel]], wêrmei't se ek de [[styfmem]] waard fan dy syn dochter Christine.

Kerr wenne jierrenlang yn it [[Switserlân|Switserske]] [[Klosters]] en it [[Spanje|Spaanske]] [[Marbella]], mar nei geraden dat har sûnens minder waard sette se har wer yn [[Grut-Brittanje]] nei wenjen, om tichter by har dochters te wêzen nei geraden dat har sûnens minder waard. Peter Viertel bleau lykwols yn Marbella.

Kerr [[ferstoar]] op [[16 oktober]] [[2007]] yn it [[doarp]] [[Botesdale]], yn it [[Ingelske greefskip]] [[Suffolk]], oan 'e gefolgen fan 'e [[sykte fan Parkinson]]. Hja waard 86 jier. Har man Peter Viertel stoar op [[4 novimber|4&nbsp;novimber]] fan dat jier, minder as trije wiken letter, oan [[kanker]]. Kerr leit [[begroeven]] op it [[tsjerkhôf]] fan [[Alfold]], yn it greefskip [[RedgraveSurrey]].

* {{en}} [http://www.imdb.com/name/nm0000039/ Folsleine filmografy fan Deborah Kerr yn 'e ''Internet Movie Database'' (IMDb)]