Hillige Roomske Ryk: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
Mysha (oerlis | bydragen)
L Der is mar ien Stêd Rome.
red en [[]]
Rigel 35:
De kroaningen fan de [[keizer]]s fan it Hillige Roomske Ryk wienen ynspirearre op de kroaning fan [[Karel de Grutte]] yn [[800]]. In takomstich keizer moast earst en foaral kening fan de Dútsers wurde. [[Kening fan Dútslân|Dútske keningen]] waarden al iuwen keazen, yn de [[9e iuw]] troch de lieders fan de fiif wichtichste stammen (de [[Franken]], de [[Saksen (folk)|Saksen]], de [[Beieren (folk)|Beieren]], de [[Alemannen|Swaben]] en de [[Tueringen|Tueringers]]), letter waarden dizze keningen keazen troch de trije biskoppen, de [[paltsgreve]], en de trije foarnaamste hartoggen. Noch leter kaam der in kolleezje fan [[karfoarst]]en yn swang. Dit kolleezje waard offisjeel gearstald yn [[1356]]. Oarspronklik wienen der sân kiesgerjochtigden, mar dit oantal feroare yn de rin fan de iuwen.
 
Oant [[1508]] reisgereizge de nij keazen kening nei [[Rome]] om him troch de paus ta keizer kroane te litten. Nea koe de keizer autonoom syn ryk bestjoere. Syn macht waard bot beheind troch de ferskillende lokale lieders. Nei de [[15e iuw]] waard de [[Ryksdei (Hillige Roomske Ryk)|Ryksdei]] oprjochte as it wetjouwend orgaan fan it Ryk. Dizze Ryksdei wie eenin fergaderjend orgaan dat op ferskate lokaasjes by inoar kaam. Pas nei [[1663]] soe de Ryksdei in permanint orgaan wurde en waard hyer fêst yn [[Regensburg]] fêstige ("''Immerwährender Reichstag''").
 
=== Rykssteaten ===
In dielsteat waard oansjoen as ''[[RijksstendenRyksstannen|Reichsstand]]'' (Rykssteat of Ryksstende) wannear’t it gjin oare autoriteiten boppe him hie as de Keizer. Dizze steaten wienen:
 
* Gebieten regeard troch in [[foarst (hearsker)|foarst]] of in [[hartoch]] (bytiden ek in oare titel).
* Tsjerklike gebieten regeard troch in [[biskop]] of in [[prinsbiskop]]. Yn it twadde gefal kaam it gebiet ûnder it befel fan dizze lieder oerien mei it pleatslike [[bisdom]], sadat de biskop tsjerklike én wrâldske macht hie.
* [[FrijstêdFrije ryksstêd]]en
 
Der wiene in hiel soad fan sokke gebieten. Doe’t de [[Frede fan Münster]] tekene waard, bestie it ryk út hûnderten dielsteaten, wêrfan’t der guon net grutter wiene as inkele fjouwerkante kilometers. Oaren hienen gjin grûngebiet; it wienen [[stift]]en of, sa’t oan’e ein fan it bestean fan it Ryk wol barde, foarsten dy’t gjin eigen grûngebiet hienen, mar wol lid wienen fan de [[Ryksdei (Hillige Roomske Ryk)|Ryksdei]]. Foar it tal Rykssteaten fan [[1792]], sjoch de [[List fan de leden fan de Ryksdei (1792)]].
 
=== Ryksdei ===
De [[Ryksdei (Hillige Roomske Ryk)|Ryksdei]] wie it wetjouwend orgaan fan it Hillige Roomske Ryk. It wie ferdield yn trije ferskillende klassenkolleezjes:
* De Ried fan karfoarsten[[karfoarst]]en, dy’t út de karfoarsten fan it Ryk bestie.
* De Ried fan foarsten[[foarst]]en, dy’t út twa banken bestie:
** De Sekuliere Bank: prinsen (dejingen dy’t de titel fan foarst, hartoch, aartshartoch, greve of lângreve hienen)
** De Tsjerklike Bank: (biskoppen en bepaalde abten)
Rigel 74:
 
=== It Ryk ûnder de Hohenstaufen ===
[[Koenraad III fan it Hillige Roomske Ryk|Koenraad III]] waard yn [[1138]] keazen ta earste keizer fan de [[Hohenstaufen]]-dynasty. [[FrederikFreark I Barbarossa]] neamde as earste it Ryk 'Hillich'.
 
Barbarossa koe syn lân ek fierder ferienje troch de ferskate pleatslike hartoggen te ferbieden om harren ûnderlinge fetesfeten út te fjochtsjen. Nije stêden waarden stiftenstifte, troch de keizer en troch pleatslike hartoggen. Dit barde benammen om de grutte befolkingseksploazje op te fangen, mar ek om de ekonomyske krêft fan it ryk op strategyske plakken te konsintrearjen. Foarbylden fan sokke stêden binne [[Freiburg im Breisgau|Freiburg]] en [[München]].
 
De regearperioade fan de lêste Hohenstaufer [[Freark II fan it Hillige Roomske Ryk|Freark II]] wie yn in soad opsichten oars as dy fan eardere keizers. Hy waard yn [[1220]] kroane, en riskearre in konflikt mei de paus doe’t hy de macht oer Rome opeaske. Hy koe lykwols wol [[Jeruzalem]] feroverje yn in [[Krústocht]] fan [[1228]] wylst hy noch altyd yn’e ban wie.
Rigel 87:
=== Ryksherfoarming ===
{{SkiednisfanDútslân}}
De ''grûnwet'' fan it Ryk wie foar it meastepart noch net fêstlein oan it begjin fan de [[15e iuw]]. Hoewol’t inkele prosedueres en ynstellings fêst leinen, hongen de mooglikheden fan de hartoggen om harren ûnôfhinklik te gedragen yn it Ryk foaral ôf fan de persoanlikheid fan de respektivelike kening. Wannear’t bygelyks dan ek [[Freark III fan it Hillige Roomske Ryk|Freark III]], dy’t foar uit grutste part binnen syn kroandomein bleaun, de âlde kearnlannen ferwaarleaze, foel it âlde regearingsorgaan, de ''[[Hofdei|Hoftag]]'', útinoar. De Ryksdei bestie doe noch net, wêrtroch’t it ryk ûnbestjoerber waard. Uteinlik ûntstienen der sels ynterne oarloggen.
 
Op itselde momint ûndergie de tsjerke ek in krisis. It konflikt tusken ferskillende pausen waard pas oplost yn [[1418]], en nei [[1419]] waard in soad enerzjy stutsen yn it befjochtsjen fan de "[[ketterij]]" fan oarstinkenden. It Midsiuwske idee fan in feriene [[Corpus christianum]], mei de paus oan it haad, begûn útinoar te fallen.
Rigel 100:
 
=== Krisis nei de Reformaasje ===
Wannear’t [[MaartenMarten Luther]] yn [[1517]] de [[Reformaasje]] begjint, seagen in soad pleatslike hartoggen in kâns om de Keizer noch mear macht te ûntnimmen. Nei inkele desennia fan oarloch en alteraasje besleat de Ryksdei fan [[Augsburg]] op [[25 septimber]] [[1555]] ta in [[Godstsjinstfrede fan Augsburg|Godstsjinstfrede]]. Tenei soe de lânheare bepale hokker religy syn ûnderdienen oanhingje soene.
 
Dêrmei wie de leauwenskwestje mar tydlik regele. De mear as in iuw duorjende machtsstriid tusken de hartoggen en de Keizer wie ien fan de faktoaren dy’t laten ta de [[Tritichjierrige Oarloch]] ([[1618]]-[[1648]]), dêr’t it grutste part fan Jeropa by belutsen rekke.
 
=== Nei de Frede fan Münster ===
De ein fan it Ryk hie mear as ien oarsaak. Nei de [[Frede fan Münster]] yn [[1648]], dy’t de gebieten hast folsleine ûnôfhinklikheid joech, wie it Ryk net mear as in gearswylsel fan ferskillende steaten. Voltaire neamde it Ryk yn dit stadium dan ek ''noch Hillich, noch Romeinsk, noch in RikRyk''. Yn [[1648]] waard de ûnôfhinklikheid fan de [[Republyk fan de Sân Feriene Nederlannen]] en de [[Switserlân|Switserske Federaasje]] offisjeel befêstige. Al wienen al in iuw earder (1548) mei de stifting fan de [[Boergondyske Kreis]] de Nederlannen so goed as los fan it RijkRyk te stean komd. Se wienen net mear ûnderhearich oan de Dútske lândei en hienen harren eigen [[Steaten-Generaal fan de Nederlannen|Steaten-Generaal]] en betelllen inkeld mar in beskieden jierjild oan de persoan fan de keizer dy’t dêrfoar de [ûndúdlike) ûnthjitting die de Nederlannen te beskermjen. Keizer [[Karel V fan it Hillige Roomske Ryk|Karel V]] koe dat maklik dwaan omt hy persoanlik de Nederlannen yn besit hie.
 
=== De ymploazje fan it Ryk ===