De ferzje fan 26 okt 2007 om 14.57 wizigje Daam (oerlis \| bydragen) 1.535 edits L →‎Gebrûk: big band --> bigband ←Toan eardere ferskillen		De ferzje fan 28 okt 2007 om 14.00 wizigje weromsette Daam (oerlis \| bydragen) 1.535 edits →‎Gebrûk: linkjes oanpast Neikommende ferskillen →
Rigel 36: Dochs fûn de saksofoan gjin yngong yn it tradisjonele [[symfony]]-orkest. Wol waard it ynstrumint al gau brûkt yn it militêre [[harmony]]-orkest. Ek hjoed de dei wurdt de saksofoan yn in soad blaasorkesten brûkt, lykas it harmony-orkest, de [[fanfare]] en de [[bigband]]. As solo-ynstrumint kin men de saksofoan rûnom tsjinkomme: yn jazz-, [[klezmer]]- en [[popmuzyk]] en de [[klassike muzyk]]. De saksofoan waard útfûn as klassyk ynstrumint en hat syn eigen ûntjouwing trochmakke yn de klassike muzyk. Hoewol't de saksofoan as regulier orkestynstrumint nea trochkrongen is yn it tradisjonele symfony-orkest (mei troch it kommunikative ûnfermogen fan Adolphe Sax) hat it as solo-ynstrumint en yn de [[keamermuzyk]] in wichtige rol spile. Benammen yn de [[20e ieu]] gong dy ûntjouwing hurd. Wichtich inisjatrise fan nij saksofoanrepertoire wie de [[Amearika\|Amerikaansk]]e ''mecenas'' [[Elisa Hall]] dy't swierrichheden mei it sykheljen hie. Hja stimulearre [[André Caplet]], [[Claude Debussy]], [[Vincent d'Indy]], [[Florent Schmitt]] en in soad oaren om stikken foar har te skriuwen. Oan har minne sûnens tankje wy dus de moaiste saksofoannoaten. Yn de keamermuzyk hat foaral it saksofoan[[~~saksofoankwartet~~keamermuzyk\|kwartet]] furore makke. Nei in wat hoeden begjin yn de [[19e ieu]] troch komponisten as Singelée en Forio, waard it sjenre troch opswypkjende sjenyen as [[Marcel Mule]] en [[Sigurd Rascher]] mei faasje ûnder it folk brocht: masterwurken fan [[Aleksandr Glazoenov]], Rivier, Bozza en [[Iannis Xenakis]] soenen de muzykskiednis foar altyd feroarje. [[kategory:houtblaasynstrumint]]

Saksofoan: ferskil tusken ferzjes