Kiesrjocht: ferskil tusken ferzjes

In protte waard dus bepaald troch de eigners fan stimhawwende pleatsen. Troch it oankeapjen fan stimhawwende pleatsen, kamen hieltiten mear stimmen yn it besit fan in beheind tal aadlike famyljes dat sy underling de funksje fan Grytman en de amten by de provinsje ûnder elkoar ferdiele koene. Dit diene se benammen yn lytse doarpen. Elts doarp hie likefolle wicht yn de stimming, in mearheid fan in lyts doarp wie goedkeaper (minder pleatsen) te regeljen dan yn in grut doarp. Boppedat waard om de stim oan de pleats (as it hoarnleger) keppele waard it lân faak wer ferkocht. Somtiden stie der op it hoarnleger net iens mear in wente. <br>

Om dit soarte praktiken wat tsjin te gean waard yn 1748 yn it "Reglemint Reformatoir" bepaald dat der wol in hûs op it hoarnleger stean moast om stimhawwend te wêzen. Dêrom waarden der sûnt dy tiid wol saneamde [[Stimhúske]]s op de hoarnlegers delset, somtiden de jûns foar de ferkiezings.