[[Ofbyld:Ludwig der Deutsche.jpg|thumb|It Segel fan Loadewyk de Dútser]]
'''LodewykLoadewyk de Dútser''' ([[806]] — [[Frankfurt am Main]], [[28 septimber]] [[876]]) wie de soan fan keizer [[Lodewyk de Fromme]] en [[Ermengarde fan Haspengouw]]. Hy waard as '''Lodewyk II''' kening fan [[East-Francië]], it lettere [[Dútslân]]. Letter waard hy ek kening fan [[Lotharingen]], hjir as '''Lodewyk I'''. Hy krige de bynaambynamme '''de Dútser''' om't him te ûnderskieden fan syn neef, [[LodewykLoadewyk II]] fan it [[Hillige Roomske Ryk]], dy't kening fan [[Itaalje]] wie, en ek de keizerskroan droech.
Mei it [[Ferdrach fan VerdunFerdun]] waard it [[Frankyske ryk]] fan Lodewyk de Fromme ferpart oer syn trije soanensoannen: LodewykLoadewyk de Dútser, [[Karel de KaleKeale]] en [[Lotarius I]]. Sa al earder sein krige Lodewyk [[East-Francië]]. Nei de dea fan syn âldste broer Lotharius I waard syn part fan it Frankyske ryk, it [[Midden-Francië|Middenryk]], fierder ferparte ûnder syn trije soanssoannen: [[Lotarius II]], [[LodewykLoadewyk II]] en [[Karel de Jonge]]. Dizze trije neven fan Lodewyk koenen harren sels net handhaavje. Yn [[869 ]] pikte LodewykLoadewyk Lotharingen yn.
Lodewyk de Dútser wurdt tsjintwurdich beskôge as de meast bekwame telch fan de doetiidske [[Karolingen]].
