Brandaris

[[Ofbyld:Brandaris vuurtoren Terschelling 01.jpg|thumb|300px|right|De Brandaris}} [[Ofbyld:Brandaris.JPG|thumb|300px|right|

De brandaris van veraf

De Brandaris is ien fjoertoer op Skylge, en teffens âldste fjoertoer fan Nederlân. De namme os ôflaat fan Sint Brandarius, in hillige wêrnei't it hjoeddeiske doarp West-Skylge yn de Midsieuwen nei neamd wie. Guon miene dat de namme ôflaat is fan Sint-Brandaan, in seefarrende hillige, mar dat is nea bewiisd.

Oan dizze side wurdt noch wurke! Fier hjir asjebleaft gjin bewurkings út oant de skriuwer mei de side klear is.

De earste Brandaristoer waard yn 1323 boud, om foar skippen, op wei nei Amsterdam, oer de Sudersee, de neare iepeniung tusken Flylân en Skylge oan te jaan. Een goede markering was nodig omdat de Waddeneilanden veel op elkaar lijken gezien vanuit de Noordzee.

De zee vrat echter aan Terschelling en de eerste Brandaris stortte omstreeks 1570 in zee. Het heeft tot 1592 geduurd voordat men aan de constructie van een tweede toren begon, maar deze stortte in voordat hij klaar was, omdat er slechte bouwmaterialen waren gebruikt. De huidige toren stamt uit 1594. In 1837 werd de Brandaris de eerste Nederlandse vuurtoren met een draaiende Fresnellens. Elektrificatie volgde in 1907. In 1994 werd het 400-jarig bestaan van de toren gevierd. Het licht is nu volkomen automatisch.

Beskriuwing

De Brandaris fan ûnderôf

Technuyske bysûnderheden:

Lichtfrequentie: 0,3 sec. licht, 4,7 sec. donker.

Boujier	1593-1594
Toenhichte	54 meter
Ljochthichte	55,5 meter
Reikwijdte ljocht	35 kilometer
Materiaal	giele steen
Monumint	ja, sûnt 1965
Radar	ja, sûnt 1979
Bemand	24 uur per dag

Dit is de âldste overgebleven, as vuurtoren gebouwde toer. In 1907 was dit de eerste vuurtoren in Nederland die elektrisch licht kreeg. De Brandaris heeft speciale vogelverlichting om te voorkomen dat vogels tegen de toren vliegen.