De ferzje fan 12 okt 2008 om 23.16 (wizigje) Swarte Kees (oerlis \| bydragen) (st) ←Toan eardere ferskillen		De ferzje fan 13 okt 2008 om 15.26 (wizigje) (weromsette) Liuwe (oerlis \| bydragen) L (→‎Skiednis) Neikommende ferskillen →
It klavesimbel en it klavichord wienen de foarrinners fan de fortepiano, dy't oan de ein fan' e 18e ieu stadichoan it plak fan klavesimbel en klavichord oernaam. Mar ek Mozart spile syn grutte klavierkonserten noch faken op klavesimbel. Sûnt yn de [[19e ieu]] de Barokmuzyk wer spile waard, wurde der ek wer klavesimbels boud en bespile. Ien fan de earsten dy't dêr mei begûn, wie de Ingelsman fan Frânske komôf Arnold ~~Dolmetch~~Dolmetsch (1858-1940). Yn it begjin fan de [[20e ieu]] bouden de firma's Erard, Pleyel en Neupert dizze ynstruminten noch fuortbouwend op de fierder ûntwikkele pianobouwize, mei dikke kastwanden en sûnder boaiem ûnder de kast, Fierders waarden dizze ynstruminten foarsjoen fan tal fan registers om klankferoaringen mooglik te meitsjen. It folume fan dizze ynstruminten wie swak, de klank keal en net botte sjongend. Nei de Twadde Wrâldkriich begûn men kopyën te meitsjen fan ynstruminten út de 17e en 18e ieu. Dizze kopyën hiene tinne kastwanden en in boaiem, sadat dizze sletten klankkast soarge foar in folle grutter folume! Yn deselde perioade begûn men ek wer âlde stimmingen te brûken. Omdat klavesimbels fanwege alle hânwurk djoer wiene, waarden der nei 1960 ek klavesimbels yn de foarm fan boupakketten op de merk brocht, dizze boupakketten kinne tige goed klinkende ynstruminten opleverje, al moat men fansels wol krekt wurkje kinne.

Klavesimbel: ferskil tusken ferzjes

Klavesimbel (bewurkje)

De ferzje fan 13 okt 2008 om 15.26