Op [[22 desimber]] [[1958]] kaam erder in ein oan it premierskip fan Drees. Syn ôftreden betjutebetsjutte ek dat er fuort gie út deiliksedeiske polityk. Hy bleau wol aktyf op politike terreinen. Hy waard beneamd ta [[minister fan steat]]. De PvdA beneamde him ta lid foar it libben fan it partijbestjoer. Syn skerpe analyzes en syn goeiegoede geheugenûnthâld waarden noch faak brûkt troch de polityk. Ek begûn Drees te skriuwen. Hy publisearre in tsiental boeken oer de polityk en steatskundesteatkunde. Drees besochtgie nei de fergaderingengearkomsten fan it partijbestjoer oant 1966. Doe koe it net mear. Syn gehoar en syn gesichtsfermogen waarden hurd minder. Ek groeidegroeiden de PvdA en Drees út elkoar. FanôfFan 1960 ôf ute Drees krityk op de pleidoaien fan [[Joop Denden Uyl]]. Drees fûn de plannen fan Den Uyl om mear út te jaan yn de publike sektor net goed. Op de byienkomst fan de partijried yn septimber 1966 warskôge hy foar de gefolgen fan in útwreiding fan de gemienskipsfoarsjenningen en de derby hearrende belêstingferhegingen. Hy sei:’We ’Wy kinne net alles wat soenenwy wolle soenen en yn deit twadde plak by wat we dogge moatte we soberheid betrachtsje”. Hy koe it net iens wurde oer de koers dy’t de partij giefarren farengie. Op [[24 maaie]] [[1971]] sei hy it lidmaatskip op. Hy sympatisearre mymei de partij [[demokratyskDemokratysk sosjalistenSosjalisten ’70]] wêryn syn soannen in promininte rol yn hienen. Mar hy is nea lid wurden. Drees bliuwdebleau oant yn de jierren tachtich de polityk foljenfolgjen. Hy waard hoe langer hoe bliner en dover. Mar hy skreaun noch artikels en joech ynterviews.
Nei syn dea op hûndert en twa 102-jierrige leeftyd is hy steatshieltiten mear beskôge as in grut steatsman. Nei syn dea ferklearre de PvdA dat it Nederlânske sosjalisme him herinnerje sil herinnerje as “ien fan syn grutste foarmannen”.
