Yn de hjerst op in stoarmige jûn kloppet in earme frou oan by in ôfhandige boerepleats en freget oft sy de nacht trochbringe mei yn it hea. Sy wurdt opnommen yn de kring dy't rûn de iepen hurd sittesit. By it gesin fan de boer is ek in soldaat oanwêzich, dy't allyksa in nachtferbliuw krigen hat, mar dy't har net fertrout. Hy hellet in hânfol appels en smyt elkenien ien ta. De manlju fange de appel mei de knibbels nei elkoar ta, de froulju troch harren skurte breed te meitsjen. De earme frou lykwols fangt him as in man. De frou wurdt ûntmaskere en finzen nommen. It docht bliken dat sy in ferklaaide rôver is dy't yn de nacht har slach woe slaan woe.
