Jonas Salk: ferskil tusken ferzjes

- † [[23 juny]] [[1995]], [[La Jolla]]) is de útfiner fan it earste [[faksin]] tsjin [[polio]]faksin.

Yn [[1947]] waard er oansteld oan de [[University of Pittsburgh Medical School]], dêr't er begûn oan de ûntwikkeling fan in [[polio]][[faksin]]poliofaksin. Hy hie hjir al wat teoretysk wurk oer dien, en op basis derfan, en it súkses fan it grypfaksin, krige er jildlike stipe fan de [[Nasjonale Stifting foar Berneferlamming]]. Hy kombinearre syn ûnderfining mei it grypfaksin mei ûntdekkingen fan oare ûndersikers yn it fjild, benammen dy fan [[John Enders]], en yn [[1952]] wie er sa fier dat er teste koe op frijwilligers, wêrûnder himsels en syn húshâlding. Om't de resultaten dêrfan goed wienen publisearre er yn [[1953]] yn it [[Journal of the American Medical Association]]. Yn [[1954]] waard begûn mei in test yn gâns it lân, dy't yndie it gefolch hie dat it tal fan poliogefallen tebek gong. Op [[12 april]] [[1955]] waard it súkses oankundige. Salk hat it faksin net patintearre, nei't er sei om't er woe dat it sa wiid mooglik ferspraat wurde soe.