Koartebaanriden: ferskil tusken ferzjes

Koartebaan wurdt al hiel lang hâlden, yn elts gefal al sûnt de [[18e ieu]]. Der wie doe al in ferskil mei hjoed, om't yn die tiid de baan 80 m lang wie, en men oan it ein de oare baan wêr werom gong. It begjin fan de skreaune skiednis wie in wedstryd yn [[1803]], yn [[Snits]], dêr't riden waard om in sulveren tebaksdoaze. De earste wedstriid foar froulje dêr't oer skreaun is, waard riden op 1 en 2 febrewaris [[1805]] yn [[Ljouwert (stêd)|Ljouwert]], om in gouden earizer. Yn de jierren dernei, waard der faak riden om prizen fan sulver of goud, mar al gau kamen de jildprizen op. Dermei koenen sommige reedriders yn ien winter in kaptaal fertsjinje. Fermaarde nammen út de twadde helte fan de 18e ieu binne [[Adam Hurdrider]] en Fokke Ruurds Kuperus. Sûnt 1948 wurdt it koartebaanriden organisearre troch de [[KNSB]]; dêrmei is der in ein kaam oan it riden om jildprizen.

In probleem by de organisaasje fan koartebaankoartebaanriderij is dat yn FryslânNederlân [[Thialf]] op [[it HearrenfeanHaarlim]] de ienichsteienige iisbaan is dy't in lang genôch rjocht stik hat foar koartebaan wedstriden, en yn de rest fan Nederlân allinnich noch de iisbaan fan [[Haarlim]]. Om yn jierren sûnder [[natueriis]] dochs mear ridenride te kinnen, hatis men de [[supersprint]] (100 meter) ynfierd.