Franciscus Gomarus: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
No edit summary |
No edit summary |
||
Rigel 8:
De rûzje mei syn Leidske kollega [[Jakobus Arminius]] (dy't yn 1608 oan de universteit kaam wie), foaroanman fan de [[remonstranten]], draaide fral om de fragen yn hoefier at der sprake is fan [[predestinaasje]] en oft Gods besluten ôfhinklik binne fan it hâlden en dragen fan de minske - Gomarus leaude fan net, Arminius tocht fan wol. Gomarus stelde dat Gods besluten 'soeverein' binne, d.w.s. dat God syn besluten net ^fhingje lit fan wat de minske docht as lit. Toch vermeed Gomarus [[Determinisme (filosofy)|determinisme]]. Hij handhaafde de menselijke verantwoordelijkheid en het belang van het metterdaad geloven in Christus. Gomaris waaard stipe troch [[Johannes Bogermann]] (1570-1637), dy't letter professer yn de teology yn [[Frjentsjer]] waard.
Na de arrestatie en executie van [[Johan van Oldenbarnevelt]] (die zich onder meer voor tolerantie voor de remonstranten in de publieke kerk had ingezet) en de [[Synoade fan Doardt]] werd het pleit definitief in het voordeel van de contra-remonstranten beslecht. ▼
He took part in revising the Dutch translation of the Old Testament in 1633, and after his death a book by him, called the Lyra Davidis, was published, which sought to explain the principles of Hebrew metre, and which created some controversy at the time, having been opposed by Louis Cappel. His works were collected and published in one volume folio, in Amsterdam in 1645. ▼
▲
▲
Vanaf 1618 tot aan zijn dood was Gomarus hoogleraar teology en Hebreeuws in Groningen. Hij werd begraven in een graf in het koor van de [[Martinitsjerke (Grins)|Martinitsjerke]], waar ook zijn vrouw rustte. despite his position as a professor of Hebrew, urged that restrictions be placed against the Jews. He was succeeded at Groningen in 1643 by his pupil [[Samuel Maresius]] (1599-1673).
| |||