Sicco Mansholt: ferskil tusken ferzjes

'''Sicco Leendert Mansholt''' ([[Ulrum]], [[13 septimber]] [[1908]] – [[Wapserveen]], [[29 juny]] [[1995]]) wie in Nederlânske [[agrariër|boer]], [[politikus]] en fersetsstrider yn de [[Twadde Wrâldkriich]]. Sicco Mansholt wie [[Humanisme|humanist]] en op beskieden skaal warber yn it [[HumanistischHumanistysk VerbondFerbûn]].

Mansholt hat úteinlik diel naam oan seis regearings: [[Kabinet-Schermerhorn/Drees|Schermerhorn-Drees]] yn 1945; [[Kabinet-Beel I|Beel]] yn 1946; [[Kabinet-Drees/Van Schaik|Drees-Van Schaik]] yn 1948, en noch trije kabinetten Drees: [[Kabinet-Drees I]] yn 1951, [[Kabinet-Drees II]] yn 1952 en [[Kabinet-Drees III]] yn 1956. As minister wie er letter dwaande mei it modernisearjen fan de lânbou. Hy sette útein mei in nauwe gearwurking mei de Stichting foar de Lânbou (yn 1954 werneamd ta it Lânbouskip (''Landbouwschap'')) en stelde garandearre [[minimumpriis|minimumprizen]] fêst foar de wichtichste Nederlânske lânbouprodukten, kombinearre mei de ynfiering fan [[ymportheffing]]enymportheffingen en fergoedigjen (restitúsjes) foar [[eksportprodukt]]eneksportprodukten. Om de produktiviteit te ferheegjen, waard ek in soad jild stutsen yn ûndersyk en ûnderwiis en sette er yn op [[skaalfergrutting]]. Syn belied liet syn sosjaal-demokratyske ynslach dúdlik sjen; hy woe dat eltse goedbuorkjende boer, lykas as yn oare bedriuwstûken, rjocht hie op in goed bestean, fakânsje en de mooglikheid om him kultuereel te ûntjaan.

TegenBegjin het begin van de jarenjierren '50 begonbegûn zijnsyn succesvollesúksefolle landbouwbeleidlânboubelied echterder wat inby yn te boeten,sjitten daardoe't ookoare anderelanne landenbeskermjende begonnenmaatregels metfoar [[proteksjonisme|proteksjonistyske]]harren maatregelen om hun eigen landbouw telânbou beschermennamen. Mansholt begonkrige daaropdoe voorfoar hetit eerstearst tein denkenmienskiplike overJeropeeske eenmerk gemeenschappelijkeyn't Europese marktsin, diedy't ookek welwol alsas de ''[[Green Pool]]'' werdoantsjut aangeduidwaard. ZijnSyn ideeënydeeën kondenkrigen doorlykwols internefanwegen tegenstellingenynterne intsjinstellingen Europayn echterJeropa nietmar bogen opin veelbytsje steunsteunlyk, zodatdat de onderhandelingenûnderhannelings hieroverhjiroer stranddenroannen inop neat út yn 1953. Mansholt waswie erder echterlykwols vanfan overtuigdoertsjûge dat eenin EuropeseJeropeeske marktmerk de toekomsttakomst hadhie en vormdewie binnenyn de NederlandseNederlânske raadrie vanfan ministers dein grootstefûl voorstanderfoarstanner vanfan [[EuropeseJeropeeske integratieyntegraasje]]. VoorHy zijn verdiensten voor de landbouw kreeg hijkrige op 9 oktober 1956 vanfan de [[Lânbou Hegeskoalle]] inyn [[WeinsWageningen]] eenin [[earedoktoraat]] foar syn fertsjinten. RondOm datdy jaartiid begonhinne echter ookrekke de landbouwlânbou langzaamlykwols inwat teyn zakkenit delgean en kreegkrige Mansholt inyn de Twadde Keamer vaakfaak hetit verwijtferwyt dat hetit zijnsyn schuldskuld waswie omdat hijer zichmear meerkrewearje voorsoe Europeesfoar Jeropeesk- dan metnasjonaal nationaal landbouwbeleid zou inzettenlânboebelied. OokSyn kreegpolitike hijtsjinstanner vanferwiten zijnhim politiekefierders tegenstandersdat kritieksyn opklankboerd hetfan feitpolitike dat hijadviseurs, om inkontakt contactmei te blijven met zijnsyn doelgroep, een soort [[klankboerd]] van politieke adviseurste hadhâlden, diemeast veelal van PvdaPvdA-huizeers, warenharren en zich dus volgens tegenstanderstefolle metmei de politiekpolityk 'bemoeiden'bemuoiden. TenslotteAs kwamlêste ookwaard zijnsyn positieposysje binnenyn hetit kabinet steedsnoedlik verderút onderreden drukfan tesyn staan'ôfwikende doordatopfettings' hijen steedsde vakersolo-aksjes afwijkendedy't opvattingen vertolkte ener [[soloaksje]]s verrichteútfierde. ToenDoe't Mansholt uiteindelijklang vertrokom voorlet zijnsyn EuropeseJeropeeske betrekkingfunksje besette, zousoe [[Willem Drees]] tegentsjin eenin collegakollega hebbensein gezegdhawwe "WeLokkichernôch zijnbinne hemwy gelukkighim eindelijkeindlik kwijtkwyt".

Yn 1958 waard Mansholt ien fan de kommissarissen fan de krekt oprjochte [[Jeropeeske Kommisje]] en arbeide hy as lânboukommissaris oan de modernisearing fan de Jeropeeske lânbou. Mansholt wie de geastlike heit fan it [[Mienskiplik lânboubelied]]. Subsidiëaring fan de lânbou wie foar Mansholt in oplossing foar it tradysjonele [[sosjalisme|socialistyske]] fraachstik ta hokker [[sosjale klasse|klasse]] de agraryske befolking heard (de [[Agrarfrage]]). De subsydzjes soene fan boeren arbeiders meitsje, miende Mansholt, omdat se in fêst ynkommen hawwe soenen; sa soenen hja meidwaan kinne oan dielen fan de boargerlike kultuer dy't foar arbeiders iepen stie, bygelyks [[fakânsje]]sfakânsjes.