Grêfstien: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
Aliter (oerlis | bydragen)
wikt
LNo edit summary
Rigel 14:
Grêfstiennen binne in fokus foar de rouwenden en as in statement foar it belang fan de ferstoarne neffens dy syn neibesteanden, of eventueel, by minsken dy't alles sels foar harren dea al regele hawwe, neffens him- of harsels.
 
It materiaal fan de stien giet faak desennia oant ieuwen mei; in stien fan polyst [[granyt]] hat in hast ûnbeperkte libbensdoer, en is nei tûzenen jierren sa goed as ûnoantaastenûnoantaast, sa't út folle Egyptische grêven blykt; in stien fan [[kalkstien]] of [[sânstien]] kin nei hûndert jier al sa goed as ûnlêsber wurden wêze. Tige ienfâldige grêven wurde faak oanjûn mei in houten krús, dat meastal binnen in pear jier weirotsje sil. In grêfstien kin aardich yn de papieren rinne.
 
Grêfstiennen yn tsjerken ("grêfsarken"), faak dekplaten fan grêven yn de flier fan de tsjerke, hawwe minder te lijen fan it waar, mar wurde as der oerhinne rûn wurdt yn inkele hûnderten jierren dochs ûnlêsber. Stiennen en tinktafels oan de muorre fan in tsjerke binne folle duorsumer.
Rigel 24:
* 1550-1570 : Neist B.G. wurket no ek Vincent Lucas. Der wurde no ek nije Renêssânse-eleminten brûkt dy't ûnliend binne oan de Frânsen en Flamingen. Fan Vincent Lucas binne sa'n 16 stiennen út 1550-1565 bekend.
* 1565-1600 : Der binne dan ek ynfloeden fan [[Hans Vredeman de Vries]] te sjen. Bûten anonimen trede op Pieter Dircks, Claes Jans, Claes Jelles, Pieter Claesz en Jelle Claesz. Twa soarten stiennen binne te ûnderskieden: dy mei wapenfersierings en dy mei persoansfoarstellings. De grêfsarken binne bytiden tige grut: de Camminghastien yn [[Ballum]] en de Unemastien yn [[Blije]].
De 16e ieu lit in hichtepunt sjen, mar ek letter wurdt der noch genôch makke. Sa binne der stiennen mei leeftydskoppen. In soad sarken binne beskeadigeskanseare. In soad lytse doarpstsjerken hawwe opfalendeopfallende grêfskriften, bygelyks [[Deinum]], [[Raerd]], [[Mantgum]] en [[Boazum]].
 
== Sjoch ek ==