Lânoanmakkerij: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
Swarte Kees (oerlis | bydragen)
L Ûntginning werneamd ta Untginning: gjin kapke op haadletters
Streuper (oerlis | bydragen)
No edit summary
Rigel 1:
'''Untginning''' is it yk kultuer bringen fan woeste grûnen ([[woast lân]]). Earst wurdt der gewoanwei foar droechlizzing soarge. At soks needsaaklik is wurde der diken oanlein en folget de einlike ûntginning: it ferneatigjen fan de âlde fegetaasje, it sortearen fan profyllagen en egalisaasje fan minne ûndergrûn. As lêste it regelmjittich ferdielen fan de beskikbere goede grûn.
 
Fan âlds is der meast ûntgûn op it sân ([[De Wâlden]]) en it fean ([[Lege Midden]] en lâns de Kompanjonsfearten). Nei ± [[1880]] waarden tûzenen bunders heide ûntgûn en in grutte oerflakte feangrûnen, no de feanpolders. De oerflakte woeste grûn is hjirtroch ôfnomd, in diel is ek tige geskikt foar bebosking, natoerreservaar en rekreaasje. Sa skatte it Agrarysk Wolfeartsplan Fryslân dat yn 1957 noch sa'n 4500 bunder woeste grûn neamd wurde kin. it gie dan meast om woeste feangebieten petgatkompleksen út de âlde, min-ote-mear wylde ferfeantingen yn de Stellingwerven, Haskerlân, It Hearrenfean en Dantumadiel. Foar de Fryske lânbou hat ûntginning dan net folle belang mear.