tf
oanf. fan de: |
tf |
||
Rigel 10:
Willibrord koe de earste tsjerke yn Echternach ynwije yn [[700]] mei jildlike stipe fan [[Pepyn fan Herstal]]. Pepyn's soan, [[Karel Martel]], stifter fan de [[Karolingen|Karolingyske]] dynasty, liet syn soan [[Pepyn de Koarte]] yn [[714]] yn Echternach dope. Neist stipe fan de Karolingen waard Willibrord syn abdij ek skoarre troch [[Wilfried]], mei wa't er yn [[Ripon]] tsjinne hie. Fierders slagge it Willibrord om anti-Ierske foaroardielen fan Wilfrid te feroarjen en krige doe ek steun fan in soad Ierske Muontsen dy't de rêchbonke fan it earste kleaster wurde soene.
Willibrord wie in soad yn Echternach, foaral nei de plondering fan [[Utert (stêd)|Utrecht]] yn [[716]], en stoar dêr ek yn [[739]]. Willibrord waard byset yn it oratorium dat al rillegau pylgers luts. Yn [[751]] joech Pepyn de abdij fan Echternach in 'keninklike' status, mei foarstlike ymmuniteit. Om it kleaster
=== Karolingyske Renêssânse ===
Rigel 19:
Under de beskerming fan Pepyn de Koarte en Karel de Grutte, gie it de abdij foar de wyn en koe it in krusjale rol spylje yn de ûntwikkeling fan de iere [[Karolingyske Renêssânse]].
Yn de iere 9e ieu wie de abdij op syn hichtepunt, wat syn geastlike en wrâldske macht oanbelanget, mar dat koe fral troch de beskerming fan de Karolingen. Doe't it gesach fan de sintrale Frankyske oerheid
=== Weromkommen fan de Benediktiner muontsen ===
[[Ofbyld:Codex aureus Epternacensis folio 24 2.jpg|thumb|Side fan de [[Kodeks Aureus fan Echternach]]]]
It lot en
== Ein ==
| |||