Briefroman: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
Nije Side: {{wurk}} thumb|[[Aphra Behn (1684) ''Love Letters Between a Noble Man and His Sister'']] Een '''briefroman''' is een benaming voor een [[roman (lite...
(Gjin ferskil)

De ferzje fan 18 apr 2010 om 16.43

Een briefroman is een benaming voor een roman die vrijwel geheel of uitsluitend bestaat uit gefingeerde correspondentie tussen verschillende figuren of uit brieven van slechts één persoon.

Oan dizze side wurdt noch wurke!

Fier hjir asjebleaft gjin bewurkings út
oant de skriuwer mei de side klear is.



Aphra Behn (1684) Love Letters Between a Noble Man and His Sister

Het genre was vooral populair in de 18e eeuw. De precieze ouderdom ervan is moeilijk vast te stellen. Als eerste groots opgezette briefroman zou men Love-Letters between a Nobleman and his Sister (1684/85/87) van Aphra Behn kunnen zienBerjocht:Feit. Het oudste literaire werk waarvan met zekerheid vaststaat dat het een briefroman is is Cárcel de amor ("Kerker van de liefde"; ca. 1485) van Diego de San Pedro. Andere bekende vroege broefromans zijn Lettres de Respect, d'Obligation et d' Amour‎ van Edmé Boursault uit 1669, en de eveneens in 1669 door Claude Barbin anoniem gepubliceerde Lettres portugaises. In de geschiedenis van de Engelse literatuur wordt James Howell als de grondlegger van de briefroman gezien.

Meestal maakt men een onderscheid tussen verschillende typen briefromans: briefromans waarin de brieven van één briefschrijver worden weergegeven, romans met een briefwisseling tussen twee personages en romans met een briefwisseling tussen meer dan twee personages. Bij de laatste twee typen spreekt men ook wel van briefwisselingsroman.

Een kenmerk van een briefroman is dat het vertelperspectief niet bij een externe verteller ligt, maar bij de verschillende briefschrijvers zelf. Men kan de briefroman dus beschouwen als een nevenvorm van het type roman waarin een ik-verteller aan het woord is. Verder is er vaak een diversiteit aan stijlen aanwezig, bedoeld om onderscheid te maken tussen de verschillende brievenschrijvers en hun individuele karakters. Een voordeel van deze verteltechniek is dat het een ideale manier is om de personages door middel hun correspondentie zichzelf te laten beschrijven, en om bepaalde zaken van diverse kanten te belichten. Een nadeel is dat gebeurtenissen soms meer dan een keer verteld moeten worden zodat alle personages op de hoogte zijn.

Dikwijls bevat een briefroman ook een voor- en/of nawoord, waarin de "uitgever" verklaart dat de brieven authentiek zijn.

Bekende voorbeelden van briefromans uit de 18e eeuw zijn:

Berjocht:Bron