Standertnederlânsk

Standertnederlânsk is de gestandaardiseerde fariant fan it Nederlânsk die wordt onderwezen op scholen en wordt gebruikt door de autoriteiten en media in Nederlân, Belgje en Suriname, en op de Nederlânske Antillen en Arûba.

Oan dizze side wurdt noch wurke! Fier hjir asjebleaft gjin bewurkings út oant de skriuwer mei de side klear is.

Het bewaken en beschrijven van het Standaardnederlands is door de Nederlandse, Flaamse en Surinaamske oerheid toevertrouwd aan de Nederlânske Taaluny. De Taalunie publiceert werken waarin de normen van het Standaardnederlands zijn vastgelegd.

Het begrip Standaardnederlands

Het woord Standaardnederlands staat zo (en net as Standaard-Nederlands, standaard-Nederlands of standaardnederlands) in het Griene Boekje. Met name officiële instanties, waaronder overigens soms ook de Taalunie, schrijven ook standaard Nederlands (met een spaasje). De Taaluny spreekt ook van de Nederlandse standaardtaal.

Een oude benaming die nog steeds wordt gebruikt, is ABN, de afkorting van Algemien Beskaafd Nederlânsk. Vroeger waren er zgn. ABN-rûnten, studiegroepen op scholen die zuiver taalgebruik bepleitten en welsprekendheidstoernooien organiseerden. Er was een ABN-sintrale die allerlei initiatieven nam, û.o. het uitbrengen van een film "Moeder, wat zijn we rijk" yn 1957. Deze aanduiding is in de faktaal door andere benamingen vervangen, voornamelijk omdat het woord beschaafd kon worden opgevat als suggestie dat mensen die andere varianten van het Nederlands spreken niet beschaafd zouden zijn. Tot de spellinghervorming van 1995 gebruikte men voornamelijk de benaming Algemeen Nederlands (AN). In Vlaanderen is deze benaming nog steeds algemeen gangbaar.

Sjoch ek

• Dialekt

Boarnen, noaten en referinsjes

Boarnen, noaten en/as referinsjes:

Nederlandse Taalunie Advies van het Genootschap Onze Taal over de schrijfwijze Standaardnederlands