[[Ofbyld:Milkau Oberer Teil der Stele mit dem Text von Hammurapis Gesetzescode 369-2.jpg|thumb|''Hammurabi en Samas'']]
'''HammurabiHammûraby''' ([[Akkadysk]]e foarm fan it [[Amoritysk]]e ''ˤ Ammurāpi'', "besibbe genêzer", ôflaat fan ''ˤ Ammu'', "besibbe oan heitekant", en ''Rāpi'', "genêzer", ± [[18e ieu f.Kr.|1795 - 1750 f.Kr.]] (koarte gronology) wie de seisde kening fan [[Babylon (Babel)|Babylon]], [[18e ieu f.Kr.|1792 - 1750 f.Kr.]]. Hy waard as [[Amoriten|Amoryt]] de earste kening fan it [[Babyloanje|Ald Boabyloanyske Ryk]], troch de kontrole fan Babylons oer [[Mesopotaamje]] út te wreidzjen troch in rige oarloggen mei de oanlizzende keninkriken te winnen. Hoewol't syn ryk hiel Mesopotaamje kontrolearre op it momint fan syn ferstjerren, wienen syn opfolgers net by steat om it ryk yn harren greep te hâlden.
HammurabiHammûraby stiet bekend om syn wetten, dy't oerlevere binne yn de saneamd ''[[Kodeks HammurabiHammûraby]]'', dy't ien fan de earste skriftlike kodifikaasje yn de skiednis wie. Dizze wiene yn it Ald-Babyloanysk op in sirka 2,5 m. hege stèle fan swart [[dioryt]] opytekene, dy't yn desimber 1901 ûntdekt waard yn [[Susa (Iran)|Susa]] (yn Elam), no lizzend yn Koezistan, dêr't hy yn de [[12e ieu f.Kr.]] bedarre wie as bút fan de [[Elamiten]].
