[[Ofbyld:Portrait of Konstantin Korovin.jpg|thumb|220px|Korovin, troch [[Valentin Serov]], 1891]]
'''Konstantin Aleksejevitsj Korovin''' (Russysk: Константин Алексеевич Коровин ; [[Moskou]], [[23 novimber]] [[1863]] – [[Parys]], [[11 septimber]] [[1939]]) wie in Russysk keunstskilder en dekôrûntwerper, waans wurk meast ta it [[ympresjonisme]] rekkene wurdt.
== Libben en wurk ==
Korovin begonsette eenútein studie architectuurmei in stúdzje arsjitektuer yn Moskou, mar gie nei twa jier oer op skilderkeunst; hy krige ûnder oaren ûnderrjocht fan [[Vasili Polenov]]. Hy makke syn stúdzjes dien yn [[Sint-Petersburch]].
TussenTusken 1888 en 1894 bereisdereizge Korovin metmei zijnsyn vriendfreon [[Valentin Serov]] regelmatiggeregeldwei Noordtroch Noard-RuslandRuslân en [[ScandinaviëSkandinaavje]]. AanvankelijkYn't hadearstoan hijhie eener vrijin frijwat [[Realisme (keunststreaming)|realistische]] stijlstyl vanfan schilderenskildserjen, maarmar nei nain enkelepear reizen naarnei [[Parys]] kwamkaam zijnsyn werkwyrk aanoan de ein fan de [[19e ieu]] sterk onderûnder invloedynfloed tefan staanit vanympresjonisme hette impressionismestean.
BehalveNeist alsskilder schilder maaktekrige Korovin ookek naambekendheid alsas teaterdekorateur, benammen nei 1900, op oanstean fan syn freon [[Fjodor Sjaljapin]] hâlde er him dêr mei dwaande. Foar de [[Wrâldtentoanstelling fan 1900]] yn Parys dekorearre er it Russyske paviljoen en ûntfong dêrfoar in ‘gouden medaille’medalje’. InDe hetgearwurking begin van de 20e ieu werkte hij succesvol samen metmei teaterregisseur [[Konstantin Stanislavski]] begjin [[20e ieu]] slagge ek tige.
InYn de [[Earste Wrâldkriich]] wie Korovin [[kamûflaazje]]adviseur op it haadkertier fan ien fan de Russyske legers en wie er gereldwei oan it front te finen. Nei de [[Oktoberrevolúsje]] gie er wer foar it teater oan'e gong. Sa makke er dekôrs foar [[Richard Wagner]] syn ''Die Walküre'' en ''Siegfried'' en ek foar ''De Nutekreaker'' fan [[Pjotr Iljitsj Tsjaikovsky]](1918–1920).
Yn 1923 ferruile Korovin Ruslân foar altyd foar [[Parys]], mei help fan Folkskommissaris foar Underwiis [[Anatoli Loenatsjarski]], formeel om better te wurden fan in hertsykte. De lêste tiid fan syn libben wie dreech, mei sykte, allerhanne praktyske swierrichheden, earmoed en de soarch foar syn lichaamlik beheinde soan. Korovin skilderdeskildere yn dy perioade in soad Paryske strjittafrelen, fral om troch de tiid te kommen (hy wie ien fan de earsten dy't wurk op [[Montmartre]] ferkocht). Hy bleau ek oan't wurk as dekorateur foar it teater en ûntwurp ûnder mear it dekôr foar [[Nikolai Rimsky-Korsakov|Rimsky-Korsakov]] syn “De Gouden Hoanne”.
Hy stoar yn 1939 en waard begroeven op it Russysk tsjerkhôf te [[Sainte-Geneviève-des-Bois (Essonne)]].
