Hert: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
Swarte Kees (oerlis | bydragen)
oers
L red
Rigel 1:
[[Ofbyld:Anatomy Heart Latin Tiesworks.jpg|thumb|''Hert fan de minsk'']]
It '''hert''' is in holle [[spier (anatomy)|spier]] dy't troch him gear te lûken [[bloed]] troch it lichem pompt. inIn ienfâldich [[Ynsekten|ynsektehert]] bestiet út in holle buis dy't sa noút en dantroch gearlûkt en in slutsje floeistof yn beweging hâldt, min ofte mear yn ien rjochting, mar sûnder sletten fettensysteem;fettesysteem. inIn [[sûchdieren|sûchdierhert]] is in mear spesjalisearre orgaan mei fjouwer ôfsûnderlikeaparte, troch [[hertklep|kleppen]] skate keamers dy't tegearre twa pompen foarmje dy't in yn searje skeakele, mar fierders skate ''long-'' en in ''lichemssirkulaasje'' op gong hâlde.
 
== Lizzing en omlizende anatomy ==
It hert is asymmetrysk fan foarm (liket eins net op in 'hertsje' (♥) sa't dat faak tekene wurdt) en leit yn de toraksholte[[toraks]]holte sawat midden efter it boarstbien, yn it mediastinum (de romte tusken de twa longen). Pine oan it hert wurdt hast altiten ek midden opefter itde [[boarstbienboarstbonke]] field. It hert leit mear oan de linkerkant as oan de rjochterkant fan itde boarstbienboarstbonke. It stekt mar ± 2 sm út oan de rjochterkant. Mar yn de linkerlong soarget it hert foar in djippe yndûking.
It hert kin foarsteld wurde as in kegel. De top fan de kegel wurdt de apeks neamd, it grûnflak de basis. De apeks ligt mear kaudaal (nei ûnderen ta), fentraal (nei foaren ta ) en links as de basis dy't mear servikaal (nei boppen ta), dorsaal (nei efteren ta) en rjochts leit. De as fan de kegel ferrint dus skean yn de toraks.
It hert grinzet oan it [[mulruft]] (diafragma) mei de ''facies diaphragmaticus''. In twadde snijflak fan it hert grinzet oan it boarstbien (sternum) en in oantal [[ribben]]. Dit is de ''facies sternocostalis''. Lykas earder sein grinzet it hert ek oan de linkerlong mei de ''facies pulmonalis''. Dizze facies pulmonalis wurdt soms ek sjoen as in oergong fan de twa oare flakken (in tige ûnskerpe oergong), dêrom ek wol ''margo obtusus'' ('stompe râne') neamd. De oergong tusken de facies sternocostalis en de facies diaphragmaticus oan de oare kant wurdt de ''margo acutus'' neamd. Dizze oergang is wol skerp.