Kerstenjen: ferskil tusken ferzjes

Yn de [[Lage Landen (staatkunde)|Lage Landen]] (zij het ten zuiden van de [[Rijn]]) zouden de [[Franken (volk)|Franken]] zich rond 500 massaal gekerstend hebben, naar het voorbeeld van de Frankische vorst Chlodovech ([[Clovis I|Clovis]]). Het deel boven [[de grote rivieren]] is vanaf het midden van de 8e eeuw gekerstend. Daarbij boden vooral de [[Saksen (volk)|Saksen]] onder leiding van [[Widukind]] enkele decennia weerstand aan de Frankische machthebbers [[Karel Martel]] en [[Karel de Grote]]. Naast dwang door de heerser in bepaald gebied en overtuiging door rondtrekkende monniken, was er echter ook een meer pragmatische aanpak waarbij bepaalde gewoonten of heilige plaatsen verchristelijkt werden. Op sommige heilige plaatsen werden kapellen gebouwd. Bepaalde "heidense" feestdagen werden gekoppeld aan christelijke feestdagen. "Heidense" gewoonten werden overgenomen in de kerk (iets dat tijdens de [[reformatie]] totaal werd uitgebannen uit de kerk).

 

Hij liet iedereen vermoorden die weigerde gedoopt te worden, vlees at in de vastentijd, een dode verbrandde of een heks verbrandde.

 

[[IJsland]] ging officieel in het jaar [[1000]] over tot het christendom, maar de heidense verteltraditie bleef nog lang in stand. Dichters (skalden) droegen generatie op generatie de oude gedichten over goden en helden over.

Twee eeuwen later werden belangrijke gedichten en verhalen uit deze traditie op schrift gesteld: dit waren de [[Poëtische Edda]]en de [[Proza-Edda]].