Begraffenisgebrûk: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
red.
red
Rigel 1:
De '''begraffenisgebrûken''' binne troch de jierren frijwat feroare.
 
Wylst de foarname lju yn de Republyk en dêrfoar yn de tsjerke begroeven waarden - leafst jûns by fakkelljocht of op snein en dan sa ticht mooglik by it alter of kânsel - waarden boargers en earmen faak op it tsjerkhôf begroeven. De âlde [[grêfstien]]nen yn de tsjerke - somtemetssomtiits yn it middenpaad, ek ûnder de flier of tsjin de syd- of koarmuorre opsteld (fgl. [[Deinum]] en [[Friens]]) herinnerje oanbringe dizze tiid yn it ûnthâld.
 
Sûnt [[1828]], doe't it begraven yn de tsjerke ferbean waard, bart it begraven op it tsjerkhôf yn de rige en op it nûmer dat de famylje takomt. De nûmers oan de tsjerkemuorre of op pealtsjes moatte betizing foarkomme. Eartiids kamen de deaden yn it grêf dat oan de beurt wie. Riken en earmen, in hear en syn feint kamen njonken elkoar te lizzen. Fgl. it opskrift ([[1591]]) oan de noardmuorre fan de tsjerke yn [[Wommels]] dat oerien komt mei it opskrift yn [[Pilsum]] yn [[East-Fryslân]].