Lauwersmar: ferskil tusken ferzjes

De wichtichste reden foar de ôfsluting wie de feilichheid. Nei de [[wettersneed fan 1953]] stie [[Rykswettersteat]] foar de kar de diken om de Lauwerssee (dy't sels ûntstie troch de [[Stoarmfloed fan 1280]]) te ferheegjen ta [[deltahichte]], of de seeearm ôf te sluten. Under druk fan benammen de Fryske befolking (aksjeslogan: ''De Lauwerssé moat ticht!'') waard foar de twadde opsje keazen. De Grinzers -benammen dy fan [[Sâltkamp]]- wienen destiids minder bliid mei sluting, om't de [[garnalenfiskerij|garnalen]]float en haven dêrtroch nei de nije haven fan [[Lauwerseach]] ferpleatst twongen wurde moast.

Nei de ôfsluting kaam in part fan de eardere seeboaiem droech te lizzen. Yn de earste jierren hawwe sywaarden grutte dielen hjirfan gewurde litte, dêrtroch koe in protte natoer út himsels ûntstean. By de âlde kuststripe lâns binne de eardere [[kwelder]]s ynrjochte as lânbougebiet. Troch ôfdammingôfdaming en hieltyd trochgeande ynstream fan it [[Reitdjip (rivier)|Reitdjip]], [[Dokkumer Ie]] en [[Dokkumergrutdjip]] waard it wetter fan sâlt earst [[brakwetter|brak]] en ferfolgensdêrnei [[swiet wetter|swiet]]. De natoer hatis hjirynhjirby mei feroare.