Om de grinzen fan it ryk better te ferdigenjen waard ûnder keizer [[Augustus (keizer)|Augustus]] in begjin makke mei de oermastering fan it gebiet op de rjochter igge fan de Ryn. Troch [[Klaudius Drusus]] waard it gebiet oant de [[Elbe]] yn besit nommen as buffer tusken de Germanen en [[Galje]].
As Drusus yn [[9 f. Kr.]] komt te stjerren, nimt [[Tiberius Klaudius Nero|Tibearius]] syn wurk oer en wurdt der besocht om Germaanje om te foarmjen ta in Romeinske provinsje. De pasifikaasje fan it gebiet ferrint lykwols fan begjin ôf oan muoisum. De Germanen wienen in oarlochssuchtich folk en it Germaanske gebiet wie yn dy tiid noch frijwat ûnherberchsum mei in protte wâlden en sompen. Doe't yn [[9|9. n. Kr.]] in grut part fan de Germaanske stammen yn ôpstanôpstân kaam ûnder lieding fan [[Herman]] en de Romeinske legioenen yn it [[Teutoburgerwâld]] ferneatigjend ferslein waarden yn de [[Farusslach]], waard it leger útwreide ta acht legioenen.
UnderLykwols kaam ûnder keizer [[TibeariusTiberius]] yn [[16]] kaam der in ein oan de pasifikaasje fan it gebiet troch de Romeinen en waard de polityk fan it meitsjen fan in buffersône loslitten. Reden foar dat loslitten hawwe de eigen ûnderfinings fan Tiberius west yn Germaanje. De Germaanske stammen dy't earder ûnderling slim ferdield wienen, waarden troch de Romeinske oanfallen just twongen gear te wurkjen om meiïnoar de Romeinske legers te kinnen wjerstean. Op grûn dêrfan achte Tiberius de grutte offers dy't dien wurde moasten om it grutte slim tagonklike gebiet te betwingen net mear yn oerienstimming mei de opbringsten. Wylst mar inkele troepen yn Germaanje efterbleaunen, waard it grutste part fan it Romeinske leger weromlutsen efter de [[Ryn]], dat de nije grins waard om Galje te beskermjen.
