Pibo Antonius Pijnappel: ferskil tusken ferzjes

'''Pibo Antonius Pijnappel''', ([[Amsterdam]], [[8 febrewaris]] [[1875]] – [[Hilfertsom]], [[29 novimber]] [[1935]] ), wie in begoedige [[Nederland]]se [[bibliofyl]].

Pijnappel stamme út in rike en foarútstribjende [[liberaal]] [[Remonstranten|remonstrantske]] famylje. PijnappelHY studearre rjochtenRjochten yn Amsterdam mar makke de stúzjestúdzje net ôf. Yn syn studintetiid wie hy redakteur fan [[Propria Cures]] en dispuutgenoatdispútgenoat fan [[Herman Gorter]]. Hy sammele op syn bûtenpleats ''[[Hoorneboegse Heide|De Hoorneboeg]]'' ûnder [[HilversumHilfertsom]] 70.000 boeken, meast op it mêd fan de [[Letterkunde|humaniora]]letterkunde. De kolleksje waard oan de [[Gemeentlike Universiteit]] neilitten. De bûtenpleats waard erfdurven troch syn suster dy't emit op har beurt 'yn syn geast' oan de [[Remonstrantske Bruorskip]] fermakke.

P. A. Pijnappel kocht de grutte bûtenpleats ''De Hoorneboeg'' yn 1905 foar Fl. 43.000,-. Hy naam in [[bibliotekaris|bibliotekaresse]] yn tsjinst en boude in grutte [[bibleteek]] oan de Westkantwestkant fan it terrein.

Der wurdt wol oer Pibo Antonius Pijnappel skreaun as in keamergeleerdekeamergelearde en kluzener.<ref>Van der Sluijs</ref>, mar dat wurdt troch oare boarnen tsjinsprutsen. Pibo wenne tegearre mei syn suster. De histoarikus [[Jan de Bruijn]] besprekt syn rol yn de lintsjesaffêre en neamt him "tige goed op de hichte".

Maaie 1912 joegen Pibus en syn suster in buorkerij op hatharren bûten, de ''Meisjeshoeve'', letter Stalheim neamd, yn gebrûkt oan de [[Stichting het Leidse Volkshuis]].

== Literatuer ==