Jugendstil: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
L r2.7.1) (Bot - derby: be:Мадэрн
tf's
Rigel 3:
'''Jugendstil''' ('Jeugdstyl') of '''Art Nouveau''' ('Nije Keunst') is de oantsjutting fan in ynternasjonale keunststreaming dy't tusken sa'n [[1880]] en [[1914]], mei in hichtepunt tusken 1890 en 1905, yn grutte parten fan Europa (fan [[Moskou]] oant [[Madrid]]) populêr wie, fral as reaksje op it de foarmferdizening fan it [[ympresjonisme]]. De jugendstil oppenearre him foaral yn gebrûksfoarwurpen ([[glêskeunst]], [[plateel]], [[sieraad|sieraden]], [[meubel]]s ensf.), de [[arsjitektuer]] en de [[skilderkeunst]], mar ek bygelyks yn de [[typografy]]. De bloeitiid fan de streaming wie koart mar fûleindich. Yn West-Europa wie de styl yn 1910 al ferline tiid, yn it easten koe se wat langer oerlibje.
 
Rûchwei kinne twa rjochtingen ûnderskieden wurde: de iene wurdt skaaimerke troch in asymmetryske, weagjende line (Frankryk, Belgje); de oare rjochting hie in mear strakkere styl (Eastenryk, Nederlân: [[H. P. Berlage]]). De skilders út de Jugendstyltiid wurde wol oantsjut as [[symbolisme|symbolisten]] (Nederlân: [[Jan Toorop]]). Har wurk wurk fûn ek neifolging yn boekyllustraasjes en boekbannen.
 
Hoewol't Art Nouveau út de tiid rekke mei de komst fan allerhanne modernistyske stilen, wurdt it tsjintwurdich sjoen as in wichtige brêge tusken it histoarisearjende [[Neoklassisisme]] en it modernisme. Fierders jout de [[UNESCO]] Art Nouveau-monuminten geregeldwei in plak op har Wrâlderfgoedlist as erkenning fan har wichtige bydrage oan it kultuereel erfgoed.
 
== Beneaming ==
De oantsjutting jugendstil giet werom op de namme fan it wykbblêdwykblêd ''[[Die Jugend]]'' dat fan jannewaris [[1896]] ôf yn [[München]] ferskynde. Besibbe streamings op oare plakken yn Jeropa hawwe ek oare nammen, dêr't ien fan, '''art nouveau''', lykas jugendstil in oerkoepeljende term wurden is. Art nouveau wurdt yn it generaal it meast brûkt foar de styl yn Belgje en Frankryk, jugendstil wurdt meast ferbûn mei Eastenryk en Dútslân. Neist dizze termen wurdt yn Nederlân de oersetting ''nieuwe kunst'' wol tapast op úteringsfoarmen fan de styl yn Nederlân sels. Dêrneist wurdt wol gekjeiend sprutsen fan slaoalje-, spaghetti- of fermisellistyl. Beneamingen foar oare pleatslike farianten binne ''Wiener Secession'' yn Eastenryk, it Ingelske ''modern style'' of ''Liberty style'', it Katalaanske ''[[Katalaanske modernisme|modernisme]]'' en de Russyske ''stil modern''.
 
Nettsjinsteande regionale ferskillen binne der inkelde kenmerken dy't hja mienskiplik hawwe: in optimistysk wrâldbyld en leauwe yn de takomst, in foarleafde foar it brûken fan nije, moderne techniken, tsjinsin fan symmetry en in foarkar foar ornamintyk, mei oerhearskjende blomme- en fûgelmotiven.
 
== Algemiene skaamerkenskaaimerken fan jugendstil ==
it jugendstilornamint is gearstald út motiven dy't gewoanwei asymmetrische komposysjes foarmje mei in twadimensjonaal karakter, sa't men dy sjen kin op meubels, sieraden, lampen, bedrukte stoffen ensaf. De wichtichste ynspiraasjeboarne is de natoer. De motiven binne faak sierlik stileare planten en blommen mei lange stâlen (leeljes, kelken, irissen, papavers, roazeknop), fûgels (swannen, pauwen), libellen, de aaifoarm, wolke- wetter- en rotspartijen, faak kombinearre mei met slanke frouljusfigueren. Dizze ôfbylden waarden foaral op tegeltablo's tapast. Fral gebouwen dy't wat kostje mochten, sa as warehuzen, winkelpânen, apteken, fersekeringskantoaren, filla's en hotels waarden yn jugendstilstyl boud.
 
De weachjende linen wiene in middel om emoasjes stal te jaan. Dizze foarmen wurde fûn by de boekdrukkeunst en by dekorative foarmen fan bygelyks trepsleuningen, balkons en gevels. Izer wie nammentlik gaadlik materiaakmateriaal om ferwurke te wurden yn sierlike bûgde foarmen. Dat de styl yn sa'n protte keunstfoarmen tapast waard, kaam omdat it wenstich wie dat in arsjitekt ek meubels, sulver, glêswurk, wandfersieringen en affysjes ûntwurp (''[[gesamtkunstwerk]]''). De jugendstilkenmerken kamen it meast ta úteringutering yn de grafyske keunst, dêr't de line it wichtichste elemint is. De yllustraasjes en de letters waarden yn it gehiel ûntwurpen. Sa ûntstie in kombinaasje fan byld en tekst.
 
Jugendstilprodukten hawwe ek faak Japanske kenmerken sa as lege rûmten en de waaierfoarm. Dat keunstners mei de Japanske keunst yn'e kunde kamen, dy't nei 1854 op de Jeropeeske- en Amerikaanske merk ferskynde, kaam ûnder oaren troch de gesachhawwende keunsthanneler [[Siegfried Bing]]. Bing spesjalisearre him yn dizze keunst en hie dêr in protte fan yn syn Paryske galery ''L’Art Nouveau'', dêr't de streaming har Frânske namme fan oernaam.
 
De letters waarden yn de jugendstilperioade sa min mooglik assosjearre mei de drukkeunstboekdrukkeunst en de meganyske produksje. Ien tekst koe mear as ien letterhichte hawwe trochdat inkele of mear letters fergrutte of ferlytse waarden.
 
Wizigings yn de sosjale en ekonomyske omstannichheden en de tapassing fan nije materialen sa as beton, brochten de ein fan de Jugendstil nei de [[Earste Wrâldkriich]]. Dochs belibbe de jugendstil mids jierren sechtich in nije bloei, meast yn ûntwerpen foar affysjes en tekstyl. De letterfoarmen, fral de inisjalen út de jugendstil- of art nouveauperioade, ynspirearje kalligrafen noch hieltyd.