Yn [[1837]] waard hy [[abbekaat]]. Yn in anonime brief berabbe Lincoln in lokale politikus. De saak kaam út en de politikus woe in duel. Op it lêste momint gie it duel net troch. Lincoln hat himsels altyd skamme foar dizze affêre.
Yn [[1842]] troude hy mei [[Marry Todd]], in frou út in súdlike famylje. Sy wie gjin sunich persoan. Se waard sels eksintryk neamd. Foaral nei de dea fan twa fan har bern, joech se it jild as wetter út. Yn [[1846]] krige Lincoln in sit yn it [[Hûs fan ôffurdigen]] yn [[Washington, D.C.|Washington]]. Der spriek hy him út tsjin de oarloch mei [[Meksiko]] en tsjin de [[slavernij]]. Dat hy der op tsjin wie, woe net sizze dat hy donkere minsken as syn gelikenske seach. Lincoln fûn dan ek dat donkereswarte minsken har mar yn in oar lân festigje moasten. Neidat hy meiholpen hie om de [[republikeinske partij]] op poaten te setten gie hy de striid oan mei de [[demokraat]] [[Douglas]]. De ynset wie in sit yn'e senaat foar [[Illinois]]. It grutste ferskil yn stânpunten siet foaralhim yn de slavernij. De republikeinen woenen fan de slavernij ôf., Marmar de demokraten fûnenwienen datfan jebetinken dat soks oan de befolking fan eltsede dielsteatdielsteaten selsoerlitten oerwurde litte moastenmoast. Lincoln joech as argumint werom : ‘A house divided in itself cannot stand’. DizzeDy bibeltekst brûkte hy as metafoar foar de driigjende spjalting fan de Feriene Steaten. Dôchs wûn Douglas de striid. It is in útglider mar gjin fal, sei Lincoln. En dêr hie hy gelyk oan. Op [[6 novimber]] [[1860]] wûn hy mei in grutte mearderheid de striid om it presidintskip, en dat wylst Douglas opnij syn tsjinstander wie. Itselde soed er fjouwer jier letter nochris.
