Louis Lucien Bonaparte: ferskil tusken ferzjes

Hy wie de tredde soan fan [[Lucien Bonaparte]] dat in neef fan [[Napoleon Bonaparte|Napoleon I]]. Hy waard [[22 maart]] [[1815]] ''prince français'' mei it predikaat ''Keizerlike Heechheid''. Op [[21 febrewaris]] [[1853]] waard hy erkend as ''prins Bonaparte'' mei it predikaat ''Heechheid''.

 

 

Lodewijk wie in taalkundige dy't benammen dwaande wie mei it yn kaart bringen en klassifisearjen fan de [[Ingelsk]]e en [[Baskysk]]e [[dialekt]]en. Syn [[klassifikaasje]] fan it Baskyske wurdt noch hieltyd brûkt. Tegearre mei de Nederlanner [[Willem Jan van Eys]] (1825-1914) gou er as ien fan de ferneamde baskologen fan syn tiid, al wolle baskologen hawwe dat Bonaparte ''n'était au fond qu'un amateur'' (Luis Michelena, 1973). Yn de mande mei [[fonology|fonolooch]] [[Alexander J. Ellis]] brocht er de Ingelske dialekten yn kaart. Ek de [[Italjaansk|Italjaanske]] en [[Albaneesk|Albaneeske]] dialekten hie er niget oan.