De oarder fan de '''benediktinen''' en '''benediktinessen''' ([[Latyn]]: ''Ordo Sancti Benedicti''), ôfkoarten as '''OSB''', is in [[kleasteroarder]] dy't de regel fan Sint-[[Benediktus fan Nursia|Benediktus]] (480 - 547 n. Kr.) folget. Wrâldwiid binne der mear as 8000 benediktinen en 17.000 benediktinessen.
Line 5 ⟶ 7:
== Skiednis ==
De kloosterskleasters diedy't de regel vanfan Sint BenedictusBenediktus volgdenneifolgen, warenwienen yn it aanvankelijkearstoan autonoom en stondenhienen nietgjin ondertafersjoch toezichtfan van buitenafbûtenôf. EenIn aantaltal vanfan henharren voegdegienen zich vanaffanôf de tiende10e eeuwieu byelkoar yn in [[kloosterordekleasteroarder]]ns ofas [[CongregatieKongregaasje (BenedictijnenBenediktinen)|congregatiekongregaasje]]s samen. Paus [[Benedictus XII]] schreefskreau inyn 1336 inyn '' Summa magistri'' voorfoar dat alle benedictijnenabdijenbenediktine-abdijen moesten worden samengevoegd in provincies onder leiding van provinciale [[kapittel]]s. Daaruit ontstonden nieuwe [[congregatie (Benedictijnen)|congregaties]]. HetIt [[ConcilieKonsily vanfan Konstanz]] (1414-1418) legde de benedictijnen tenslotte een organisatie naar het voorbeeld van de [[Cisterciënzers|Cisterciënzer orde]] op.
De OrdeOarder derfan Benedictijnende Benediktinen (''Confoederatio Benedictina'') is feitlik in feite een federatie van congregaties en zelfstandige kloosters. Iedere congregatie is op zijn beurt weer een federatie, vaak uitgaand van een historisch belangrijk klooster dat voor andere aangesloten kloosters een soort moederklooster vormt. Er zijn ruim twintig benedictijnse [[congregatie (benedictijnen)|congregaties]]. Deze congregaties moeten niet verward worden met [[congregatie (kloostergemeenschap)|congregaties]] in kerkrechtelijke zin (monastieke gemeenschappen die niet tot de [[kloosterorde]]n in engere zin horen).
