Steatefertaling: ferskil tusken ferzjes

Oant dan ta waard gebrûk makke fan ferskate Bibeloersettingen, sa as dy fan [[Maarten Luther]]. Dy wie lykwols yn it [[Dútsk|Heechdútsk]] en wie boppedat in [[Luteranisme|luterske]] ynterpretaasje. Der wienen al earder bibels yn it Nederlânsk ferskynd, mar dat wienen oersettingen fan oersettingen. De [[synode]]synoade fûn it nedich dat der in goede, eigen ferzje út de grûntekst wei oerset kaam, nei it foarbyld fan de Ingelske ''Authorized Version'' (''[[King Jamesbibel|King James Version]]'', [[1611]]). Foar benei it hiele [[Alde Testamint]] is dat it [[Hebrieusk]] en foar it [[Nije Testamint]] it ''[[Gryksk|Koinè]]''.

De Steaten-Generaal koenen earst yn [[1626]] ynstimme mei it fersyk fan de synoade, wêrnei't de oersetters los koenen. It oersetten barde yn [[Leien]]. Yn [[1635]] wie de Steate-oersetting klear en yn [[1637]] waard se troch de Steaten autorisearre. De stêd Leien betelle 2500 gûne foar it [[oktroai]] op it printsjen fan de bibel yn Leien. Tusken 1637 en [[1657]] waarden in heal miljoen eksemplaren drukt. Ek no noch hat de Steate-oersetting in soad gesach yn guon ortodokse protestantseprotestantske tsjerken.

UtseinNjonken opreligieuske religieus mêdbetsjutting, hat de Steatebibel ek taalkundich en polityk gruttefan betsjuttinggrut belang hânwest. De taal fan de Steatebibel foarmet mei de grûnslach foar it [[Standertnederlânsk]] en hat teffens in ynstrumint fan belang yn de kultuerele ienwurding fan [[Nederlân]] west.

It boarnemateriaal dêr't de Steate-oersetting (en de King James-ferzje) op basearre is bestiet, wat it [[Nije Testamint]] oanbelanget, út de saneamde ''[[Textus receptus]]'' dy't oerienkomt mei in werfjeftewerjefte sa't dy gearstald is troch [[Desiderius Erasmus|Erasmus]] en vfoarfoar it [[Alde Testamint]] út de saneamde [[Masoreten|Masoretyske]] tekst. Mear moderne oersettingen basearje har langer op de ''Nestle-Aland''-edysje fan it Grykske Nije Testamint, dy't basearre is op sûnttiids ûntdutsen [[Bibelske hânskriften]] en op oare boarnen.