Stéphane Mallarmé: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
dien |
|||
Rigel 1:
[[Ofbyld:Mallarme.jpg|thumb|Mallarmé, foto [[Félix Nadar]], 1896]]
'''Stéphane Mallarmé''' ([[18 maart]] [[1842]], [[Parys]] – [[9 septimber]] [[1898]], Valvins (gemeente [[Vulaines-sur-Seine]], [[Seine-et-Marne]]), wiere namme, Étienne Mallarmé, wie in [[Frânsk]] [[dichter]] en [[kritikus]].
==
[[Ofbyld:Portrait of Stéphane Mallarmé (Manet).jpg|thumb|left|250px|[[Édouard Manet]], ''Portret van Stéphane Mallarmé,'' 1876]]
Mallarmé waard berne yn Parys. Nei de militêre tsjinst en in skoft yn Londen dêr't er ek boaske, wurke er in grut part fan syn libbeb as learaar Ingelsk yn Parys. Dêrtroch wie betreklik earm, mar dat hold syn ûntjouwing ta wichtich Frânsk dichter en kritikus net tsjin.
Hy hie kunde oan [[Edouard Manet|Manet]] en [[Émile Zola|Zola]] en hat yn 1873 sels [[Victor Hugo|Hugo]] moete.
Oan de ein fan syn libben wie er ien fan de meast
Nei syn pinsjoen koe er noch by de begraffenis fan Paul Verlaine wêze, eardat er sels op 9 septimber 1898 stoar.
Line 22 ⟶ 21:
Syn [[fin-de-siècle|''fin-de-sièclestyl'']] rint lykwols al foarút op [[20e ieu]]ske keunstfoarmen as it [[dada]]ïsme en it [[surrealisme]]. Ien fan de skaaimerken fan Mallarmé syn poëzy is it ferranen fan de [[poëzy|dichtkeunst]] mei oare keunstfoarmen. Dat soe in oanset wêze foar it opgong meitsjen fan it dadaïsme, it surrealisme en it [[futurisme]] begjin 20e ieu. Dy streamings ûndersykje de spanning tusken de wurden sels en de wize wêrop der mei kommunisearre wurdt.
Yn syn lettere wurk wie er fral dwaande mei de [[Foarm (taalkunde)|foarm]], mar dochs is it sa dat it wurk fan Mallarmé yn it generaal skaaimerke wurdt fan wederzijdse beïnvloeding van stijl en inhoud. Dat is benammen dúdlik yn it fernijende ''Un coup de dés jamais n'abolira le hasard'' ('
== Wurk ==
|