Aleksander Kûprin (skriuwer): ferskil tusken ferzjes

'''Aleksander Ivanovitsj Koeprin''' ([[Russysk]]: Александр Иванович Куприн, sekuerder transliterearre as: '''Aljeksandr Ivanovič Kuprin''') ([[Oblast Penza]], [[7 septimber]] [[1870]] - [[Sint-Petersburch|Leningrad]], [[25 augustus]] [[1938]]) wie in [[Ruslân|Russysk]] [[skriuwer]], piloat en [[ûntdekkingsreizger]]. Hy is fral bekend fan [[novelle]]s as ''It duelduël'' ([[1905]]) en ''De granaten earmband'' ([[1911]]). [[Vladimir Nabokov]] ferlike him mei [[Rudyard Kipling]] fanwegen syn ferhalen oer aventuriers.

Koeprins mem wie in [[Tataren|TataarseTataarske]] prinsesprinsesse. Yn syn libben hie Koeprin in soad betrekkings; sa wie er ofsier yn it leger, spile er foar in sirkus en wurke as dokter, jager en fisker. Fan [[1906]] ôf, rekke Koepriner oan de drank en besocht er bordelen. Nei de [[Russyske Revolúsje (1917)|Russyske Revolúsje]] emigrearre Koeprin nei [[Frankryk]], mar, oantrundoantrúnd troch de Sovjetautoriteiten, kearde er op [[31 maaie]] [[1937]] (ien jier foar syn dea) werom nei [[Moskou]]; dêrtroch koene syn wurken ek yn de [[Sovjet-Uny]] útbrocht wurde. Hy is begroeven yn de skriuwershoeke op it Volkovo-begrafplak yn [[Sint-Petersburch]].

Koeprins wurken waarden populêr neidat [[Leo Tolstoj]] him de wiere opfolger fan [[Anton Tsjechov]] neamd hie. It toppunt fan syn rom helle er mei ''Stafkaptein Ribnikov'' ([[1906]]). Syn roman oer it libben fan [[prostitúsje|prostituees]], ''De kûle'' ([[1915]]), waard troch Russyske kritisy beskôge as in foarbyld fan eksessyf [[naturalisme (literatuer)|naturalisme]].