Earste Trijemanskip: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
+ kat.
No edit summary
Rigel 1:
{{Wurk}}
It '''earste trijemanskip''' of '''triumviraat''' wie in polityk bûnsmaatskip, sletten yn [[60 f. Kr.]] troch [[Julius Caesar|Gaius Julius Caesar]], [[Pompejus|Gnaeus Pompeius Magnus]] en [[Markus Krassus]], nettsjinsteande dat de trije inoar wantrouwen. Wat harren feriene wie de winsk om deynfloedde ynfloed fan de [[Senaat (Rome)|senaat]] te beheinen. NietsDer insoe neat mear yn de RomeinseRomeinske politiekpolityk zoumear danbarre zonderkinne hunsûnder instemmingharren gebeurenynstimming.
 
It eqrsteearste driemanschaptrijemanskip was ontstaan inûntstie ein jierren 60. Hetdoe't was niet een officiële bekrachtiging, mar meer een privé-afspraak. Dede trije manlju maaktenûnderinoar ferskillen verschillendeôfspraken afsprakenmakken. Sa soe Caesar [[konsul]] wurde by de ferkiezings fan [[59 f. Kr.]]. Hijen moestder infoar die functie ervoor zorgensoarge dat deoarlochsfeteranen [[Veteraan|oorlogsveteranen]] vanfan Pompejus in stik lân krige soenen. Fierders zouwaard ôfpraat dat Caesar nanei zijnsyn consulschapkonsulaat voorfoar vijffiif jaarjier gouverneurgûverneur wordenwurde vanwoe fan [[Gallia Cisalpina]] (Noard-Itaalje), [[Gallia Transalpina]] (Deelpart vanfan [[GalliëGalje]] dat aanoan de overzijdeoare vanside fan de alpen laglei) en eenin deelpart vanfan [[Illyria]] (eartiids Joegoslaavje). Hierdoor zou hij zijn vurigste wens kunnen vervullen: zijn eigen legers lichten, nieuwe gebieden inlijven en eeuwige roem behalen. Rillegau die bliken dat Caesar hetit grootstemeaste voordeelfoardiel uitút ditdat trijemanskip wisthelle. te halen.
 
De ôfspraken einige doe't Krassus sneuvelde in de strijd tegen de [[Parten]] in [[53 v.Chr.]]. Dat was in het nadeel voor Pompeius. En de strijd was acuut toen Pompeius "consul zonder collega" werd en daarmee feitelijk alleen de macht had gekregen. Caesar kreeg op 7 januari 49 v.Chr. de opdracht zijn commando neer te leggen. Pompeius werd tegelijkertijd bevolen de Republiek te verdedigen. Caesar trok de [[Rubicon (Italiaanse rivier)|Rubicon]], de grens tussen zijn mandaatgebied en Italië, over met de woorden "''[[alea iacta est]]''" (de teerling is geworpen) en gaf daarmee openlijk te kennen op een staatsgreep uit te zijn. Pompeius had geen tijd een behoorlijk leger op de been te brengen en kon alleen nog maar naar het Oosten vluchten. De burgeroorlog was nu echt. Om de macht van Pompeius te breken, trok Caesar allereerst naar [[Spanje]]. Vervolgens zette hij de achtervolging van Pompeius in. Eerst werd hij door het goed georganiseerde leger van Pompeius verslagen. Mar letter waard Pompejus ferslein en yn [[Egypte]] fermoarde, dêr't [[Ptolemaeus XIII Theos Philopator]] it foar it sizzen hie. Hy joech opdracht om Pompejus te deadzjen en bood Caesar het hoofd van Pompeius aan om bij hem in de gunst te vallen.