Hugo de Groot: ferskil tusken ferzjes

De Groot skreau [[Latyn]]ske [[trageedzje]]s en gedichten, [[teology|teologyske]] ferhannelingen en [[Nederlânsk]]e gedichten. Syn wichtichste wurken lizze op histoarysk en juridysk mêd. Syn ferneamdste wurk is ''[[De iure belli ac pacis]]'' ('Oer it rjocht fan oarloch en frede') út [[1625]]. Dat wurk is de basis foar it moderne [[Ynternasjonaal rjocht|folkerjocht]]. Hugo de Groot is ek ferneamd fanwege syn pleit foar de frij tagonklike see (en de frijhannel), it ''[[Mare Liberum]]'' (1609), dat earst yn 1864 weromfûn en publisearre waard. Rjochtsskiedkundigen fan no beskôgje Grotius as ien fan de grutste juristen ea. Grotius hat in ymminske ynfloed op it ynternasjonaal publykrjocht útoefene, syn ideeën oangeande de seefeart bygelyks oerhearskje noch in grut part fan it hjoeddeiske [[seerjocht]]. Algemeen wordt aanvaard dat Grotius het [[Natuerwet (ethieketyk)#Verlichting|Vernunftrecht]] bepleitte, maarmar dit is een misvatting, daarmeidat zijnsyn rechtrjocht nognoch nietnet autonoom is en hetit nognoch nietnet los staatstiet vanfan [[God]]. Hij durfde de stap naar een autonoom [[natuurwet (ethiek)|natuurrecht]] nog niet te zetten, omdatmeidat zoietssoks zoubetsjutte kunnen implicerenkoe dat God nietnet zoubesean bestaansoe. Faaks mei er lykwols wol beskôge wurde as in foarrinner fan de grutte natuerrjochttinkers.

OpMei jonge leeftijdjierren schreefskreau hijer de ''Annales et historiae de rebus Belgicis''. Van meer historisch belang dan deze ''Nederlantsche Jaerboeken en Historien'' was zijn boek over de ''Oudheyt vande Batavisch nu Hollandsche Republique''. In dat laatste werk toont De Groot aan dat de Steaten altijd al soeverein geweest zijn. Historisch gezien is dit standpunt van De Groot onhoudbaar, maar zijn verhandeling, die uiteraard bij de [[Steaten fan Hollân en West-Fryslân|Steaten fan Hollân]] in de smaak viel, heeft betekenis gekregen omdat de Setaten fan Hollân, wanneer het om hun positie ging, zich op De Groot plachten te beroepen.

Hugo de Groot boaske [[1608]] oan [[Maria fan Reigersberch (1589?-1653)|Maria fan Reigersberch]] ([[1589]]?-[[1653]]). Sy krigen trije soannen en in dochter. De twadde soan [[Pieter de Groot (rjochtslearde)|Pieter]] wie ek rjochtslearde en letter ek [[pensjonaris]] fan [[Rotterdam]].