Jan Mankes: ferskil tusken ferzjes

▲'''Jan Mankes''' ([[Meppel]], [[15 augustus]] [[1889]] - [[Eerbeek]], [[23 april]] [[1920]]) wie in [[Nederlân]]ske [[keunstskilder]].

▲Jan Mankes gie yn [[1902]] nei de [[Hegere Boargerskoalle|hbs]] yn [[Meppel]] mar makke dy net ôf doe't de húshâlding yn [[1903]] nei [[Delft]] ferhuze. Yn dy perioade wurke hy as learling glêsskilder J.L. Schouten en folgde hy in jûnsoplieding oan de [[Keninklike Akademy fan Byldzjende Keunsten|Akademy foar Byldzjende Keunsten]] yn [[De Haach]]. Hy begûn mei it skilderjen fan fûgels en nêsten yn de tunen fan Den Haach en omkriten. Fan [[1909]] oant [[1915]] wenne Mankes mei syn âlden yn [[De Knipe|Boppeknipe]]. Hjir ûntwikkelt hy syn leafde foar de natoer en makket hy in protte fan syn bêste wurken.

▲Yn 1913 kaam hy yn de kunde mei [[Anne Zernike]], in teologe en de earste froulike [[predikant]] fan Nederlân. Hy boaske yn 1915 mei har, wêrnei't se in skoftke yn Den Haach wennen. Yn 1916 ferhuzen se nei [[Eerbeek]] yn [[Gelderlân]] omdat se tochten dat dy boskrike omjouwing goed wêze soe foar Mankes, dy't wyls [[tuberkuloaze]] hie. Yn dizze perioade wenne hy ek inkele moannen yn [[Nunspeet]]. Yn 1918 waard harren soan Beint berne, neamd nei Jan syn heit. Jan Mankes wie slim siik em lei in soad op bêd; As't it wat better gie wurke hy oan ien tried wei. Yn 1920 ferstoar hy oan syn sykte, doe't hy 30 jier âld wie. Hy waard begroeven yn Eerbeek.