De ferzje fan 15 feb 2007 om 21.39 wizigje Geoffrey (oerlis \| bydragen) Behearders 19.977 edits No edit summary ←Toan eardere ferskillen		De ferzje fan 3 mrt 2007 om 00.05 wizigje weromsette Geoffrey (oerlis \| bydragen) Behearders 19.977 edits →‎Opkomst en ûndergong Neikommende ferskillen →
Rigel 6: ==Opkomst en ûndergong== Yn it [[Romeinske leger]] makke Avitus as militair opgong. Tiidens it regear fan keizer [[Petronius ~~Maximus~~Maksimus]] waard hy ta ''[[Magister militum]]'' beneamd. Yn [[456]] doe't Avitus op in diplomatyke missy wie oan it hof fan kening [[Theodorik II]] fan de [[Fisigoaten]], waard de Romeinske haadstêd [[Rome]] oanfalle troch de [[Fandalen]] ûnder lieding fan har kening [[Geiserik]] en 14 dei plonderje. De Romeinske keizer ~~Maximus~~Maksimus kaam hjirtroch ta fal. Yn [[Toulouse]] trune Theodorik Avitus oan om't de keizerskroan foar him sels op ta easkje, en sadwaande barte dat ta oersteande fan de [[Gallo-Romeins]]e senatoren. Op [[9 july]] [[455]], waard Avitus troch syn soldaten ta keizer útroppen en kaam hy yn september oan yn [[Rome]]. Avitus trof fuortendaliks tariedings om't de striid oan ta bine tsjin de [[Fandalen]], mar dizze oarloch rûn foar him teloarstellend. Yn [[456]] slette de Fandalen nammelik mei har float Rome ôf, sadat de foedselfoarsiening fan de stad gefaar rûn. Avitus dy't net populair wie by it folk, kaam hieltyd mear yn de problemen doe hy fanwege in takoart oan liquide middelen syn soldaten gjin soldij mear betelje koe. Op it lêst kaam it leger, laat troch [[Ricimer]] en [[Maiorianus]], yn opstân en waard hy ta fal brocht. Avitus flocht nei [[Arles]] en skrabje der sa folle moglike troepen by ynoar wermei hy werom kearde nei [[Itaalje]]. Mar by [[slach by Placentia\|Placentia]] waard hy ferslein en gevangen nommen. Syn libben bleau spare en hy waard ta biskop makke fan Placentia op 17 of [[18 oktober]] 456; net hielendal seker fan syn libben, besike hy nei [[Galje]] ta flochten en stoar ûnderweis. ▼ ▲Avitus trof fuortendaliks tariedings om't de striid oan ta bine tsjin de [[Fandalen]], mar dizze oarloch rûn foar him teloarstellend. Yn [[456]] slette de Fandalen nammelik mei har float Rome ôf, sadat de foedselfoarsiening fan de stad gefaar rûn. Avitus dy't net populair wie by it folk, kaam hieltyd mear yn de problemen doe hy fanwege in takoart oan liquide middelen syn soldaten gjin soldij mear betelje koe. Op it lêst kaam it leger, laat troch [[Ricimer]] en [[Maiorianus]], yn opstân en waard hy ta fal brocht. Avitus flocht nei [[Arles]] en skrabje der sa folle moglike troepen by ynoar wermei hy werom kearde nei [[Itaalje]]. Mar by [[slach by Placentia\|Placentia]] waard hy ferslein en gevangen nommen. Syn libben bleau spare en hy waard ta biskop makke fan Placentia op 17 of [[18 oktober]] 456; net hielendal seker fan syn libben, besike hy nei [[Galje]] ta flochten en stoar ûnderweis. ==Externe link==

Avitus: ferskil tusken ferzjes