Clara Reeve: ferskil tusken ferzjes

Content deleted Content added
+ lit
Taketa (oerlis | bydragen)
Rigel 6:
Clara Reeve was een van de dochters van Thomas Reeve, een [[Anglikaanske tsjerke|anglikaansk]] predikant die zijn kinderen onderwees in [[klassike talen]] en geschiedenis. Op een leeftijd waarop kinderen maar net hun naam leren schrijven leerde zij [[Latijn]] en las ''L'Histoire d'Angleterre'' van de Franse historicus [[Paul Rapin-Thoyras]] en de ''Levens'' fan [[Plutarchus]]. Na de dood van haar vader ging ze bij haar moeder en twee van haar zussen wonen in [[Colchester (Esseks)|Colchester]].
 
Clare Reeve was de vijftig al gepasseerd toen ze aan haar [[Literatuer|literêre]] wurkpaad begon. Haar eerste publicatie in 17221772 was een vertaling van de roman ''Argenis'' van de Franse schrijver [[Jean Bardais]], die ze zelf de Engelse titel ''The Phoenix'' joech. Het succes van dit boek spoorde haar aan om meer te schrijven en vijf jaar later verscheen haar eerste roman. Oorspronkelijk (in 1777) was de titel ''The Champion of virtue, a gothic story'' (De kampioen van de deugd, een gothic verhaal), die bij de tweede editie in 1778 veranderd werd in ''The Old English Baron''. Clara Reeve inspireerde zich voor haar boek op de eerder verschenen gothic novel van [[Horace Walpole]] uit 1764 ''The Castle of Otranto''.
 
Reeve schreef nog andere romans dy't wjerklank fûne:''The Two Mentors'' (1783), ''The Exile'' (1788), ''The School for widows'' (1791), ''Memoirs of sir Roger de Clarendon, the natural son of Edward, the Black prince'' (1793), ''Destination'' (1799) en ''Edwin, king of Northumberland'' (1802). Zij schreef daarnaast ook [[essay]]istysk wurk lykas ''The Progress of romance through times, countries and manners'', 1785, en ''Plans of education, with remarks on the systems of other writers'', 1792.