Neffens de saneamde "Jutske hypothese" binne de Juten itselde folk as de [[Gauten]], in [[ScandinaavjeSkandinaavje|ScandinavyskSkandinavysk]] folk dat tiidens de iere [[Midsieuwen]] yn sudlik [[Sweden]] libbe hat. It "Oxford English Dictionary" ydentifiseert de Sweedse Gauten (Swedish Geats) fia de foarmen ''Eotas'', ''Iótas'', ''Iútan'' en ''Geátas'' mei de Deenske Juten. Lykwols wurdt sowol yn it ald-Ingelske gedicht [[Widsith]] as yn it ald-Ingelske epos [[Beowulf]] yn de ''[[Finn]] passage'' (sjoch it [[Finnburg Fragmint]]) hiel oars de ''Eotenas'' skerp fan de ''Geatas'' ûnderskiden. Mooglik waarden de twa stamnamenstamnammen yn'e betide-kristelikekristlike literatuer fan Ingelân troch ynoar helle, lykas dit foar de boarne oer de dea fan de Sweedske kening [[Östen]] oantoane waardis. Yn oare mooglikhiedmooglikheid is dat ''Eotenas'' in synoniem is foar "reuzen" en etymologyske oerien komt mei de Noorske [[Jotun|Jotuns]] (yn pleats foar de namme fan in stam).
Fierder is net útsletten dat de Juten genetsygenetysk relateare wienen mei de Gauten, en sels mei de [[Goaten]], dy't fermeld wurden yn de [[Gutasaga]]. Neffens dat ferhaal berikten de bewenners fan [[Gotlân]] it festelân fan Jeropa. Ut de archeologyske fienpleatsfiensten as by Wielbark yn Polen dogt bliken dat de Goaten der al yn in betiid stadium oankaamen.
