Jever: ferskil tusken ferzjes
Content deleted Content added
omstavere 2015 |
|||
Rigel 4:
== Skiednis ==
Argeologysk ûndersyk toant oan dat Jever in plak is dat stifte waard troch de [[Sjauken]] yn de [[Romeinske ryk|Romeinske Tiid]]. Yn de [[9e
[[Ofbyld:Jever Ostfriesland 1500.png|thumb|left|250px|In kaart mei it Hearskip Jever fan [[1500]]]]
Fan âlds wie Jever in wichtich plak. Yn de [[10e
Nei de dea fan de lêste haadling fan Jever, [[Edo Wiemken de Jongere]], yn [[1511]], ferlear Jever harren ôfhinklikheid en kaam it koarte tiid yn hannen fan Greve [[Edzard de Grutte]] fan East-Fryslân. Wêrnei it wer ôfhinklik waard ûnder Mary, de dochter fan Edo. Har dea yn [[1575]] waard in skoftke stil hâlden omdat de lieders fan Jever bang wienen foar it werom kearen fan de Eastfriezen. Yn stee fan de [[Eastfriezen]] foel Jever yn hannen fan Aldenboarch. Letter krigen ek de Saksen en Denemark Jever wer foar in skoft yn hannen.
Rigel 15:
Jever bleau Russysk oant de komst fan [[Napoleon]]. Hy bemastere it gebiet yn [[1807]], en by de [[Frede fan Tilsit]] moasten de Russen it gebiet ôfstean. East-Fryslân wie fan [[1808]] oant [[1810]] ûnderdiel fan it [[Keninkryk Hollân]], in Frânske fazalsteat. Kening [[Loadewyk I fan Hollân]] stelde Frânsk-Nederlânske generaal [[Étienne Jacques Travers]] oan as baron fan Jever. Yn [[1813]] kaam Jever wer yn hannen fan de Russen, fiif jier letter stienen dizzen it wer ôf oan Aldenboarch.
Omdat Anhalt-Serbst de feilichheid foar [[Joaden]] garandearre waard Jever it sintrum fan it Joadske libben yn Eastfryslân. Dit bleaun sa oant it begjin fan de [[20e
Nei de [[Twadde Wrâldkriich]] wienen der yn [[Nederlân]] fier foardere plannen om in part fan Dútslân, wêrûnder ek Jever, te anneksearjen. By de [[Dútslânkonferinsje]] fan [[1949]] waard besletten om dit plan net troch te fieren.
|