Wim Kan: ferskil tusken ferzjes

'''Willem Cornelis (Wim) Kan''' ([[Skeveningen]], [[15 jannewaris]] [[1911]] - [[Nymwegen]], [[8 septimber]] [[1983]]) wie in [[Nederlân]]sk [[kabaretier]]. Mei [[Toon Hermans]] en [[Wim Sonneveld]] wurdt er ta [[De Grutte Trije (kabaret)|De Grutte Trije]] fan it Nederlânsk kabaret út de jierren fyftich oant en mei de jierren santich fan de [[20e ieuiuw]] rekkene..<ref>[http://geschiedenis.vpro.nl/dossiers/25125533/ VPRO.nl]</ref><ref>[http://www.dbnl.org/tekst/kan_002dagb03_01/kan_002dagb03_01_0019.htm DNBL.org]</ref>

Wim Kan wurdt beskôge as de grûnlizzer fan de [[Aldjierskonferênse]]s yn Nederlân. Hy sette út ein yn [[1954]] mei in Aldjierskonferênse foar de [[radio]]; hy woe tûzen gûne barre en fan gjin sensuer witte wat doe noch wol wenst wie. Yn 1956, 1958, 1960, 1963 en 1966 folgen der mear, fral rjochte op de politike aktualiteit en altyd by de [[VARA]]. Unyk wie dat er politisy fan alle politike opfettings net sparre, ek dy fan syn eigen [[Ferpyldering|pylder]] net. Yn 1973, 1976 en 1979 waarden syn konferênses op [[tillevyzjetillefyzje]] útsjoerd en hien grut súkses

Kan wie altyd tige kritysk op syn eigen wurk. Dêrom waarden opnames fan foarstellings op 14 jannewaris [[1969]] en 14 maaie [[1973]] nea op tillevyzjetillefyzje brocht, meidat er der net tefreden oer wie. Ek by lettere konferênses wie it ôfwachtsjen oft Kan tastimming foar útstjoering jaan soe. It oardiel fan [[Wout van Liempt]], dy't 25 jier lang syn rjochterhân en manager wie, wie tige wichtich foar Kan.